Episode 2 ไร้เยื่อใย
นิก : ยัยน้องอายแกเป็นอะไรเนี่ยนั่งเขี่ยข้าวอยู่ได้ อย่าลืมสิกินข้าวเสร็จต้องไปรวมนะย่ะ วันนี้รุ่นพี่นัดรวม
ฉัน : ฉันอิ่มล่ะ
เมล : แต่แกยังไม่กินสักคำเลยนะ
ฉัน : อิ่มแล้ว รีบเถอะ
เรียกรวม
.. : ใครมาแล้วมาเซ็นชื่อด้วย
พวกเราเข้าเเถวเขียนชื่อกันจนมาถึงคิวฉันซึ่งรุ่นพี่ที่นั่งเฝ้าอยู่คือคนที่ฉัน...คิดถึง คำๆ ก้องอยู่ในหัว
ธัน : น้องคับ เพื่อนๆ รออยู่
พูดแบบขาดเยื่อใย ฉึก!! หลังจากเซ็นเรียบร้อยพวกเราก็นั่งกันเป็นแถว
นิก : ยัยน้องอาย ฉันรู้นะว่าแกแอบชอบพี่ธัน
ฉัน : หือออ ไม่ใช่ๆ
เมล : สายตาแกมันบ่งบอกย่ะ พวกฉันสองคนสังเกตแกมานานแล้วเวลาอยู่ต่อหน้าพี่เค้าแกจะลืมตัวจ้องพี่เค้าตลอด
นิก : แต่ก็ทำได้แค่คิดแหละเพราะพี่เค้าพึ่งเป็นแฟนพี่แพงเมื่อเช้าเอง ตัดใจสะเถอะ แกก็ออกจะน่ารัก
เมล : ทำไมต้องตัดใจยะ เดินหน้าต่อไปสิ ฉันเชื่อว่าพี่ธันกับพี่แพงคงไปกันไม่รอดหรอก
นิก : ทำไมแกคิดแบบนั้น
เมล : พี่แพงนางสวย พี่เป็นดาวคณะมีคนชอบตั้งมากมายแถมนางก็เป็นคาสโนวี่อีก
นิก : เอ่อมันก็ใช่.. น่าคิด งั้นแกต้องเริ่มรุกเริ่ม
ฉัน : พวกเธอพูดเรื่องอะไรฉันไม่ได้ชอบพี่เค้าสักหน่อยนะ
นิก : ปากแข็ง
เมล : ย่ะ น่าเชื่อตายแหละสายตาแกบ่งบอกมากว่าชอบ..
ไม่น่าเลยเรา..
รุ่นพี่ : นี่มันก็เข้าอาทิตย์ที่สองของการเรียนแล้วนะ.. น้องๆ ปีหนึ่งคงไม่สนิทกับพี่ทุกคนมากหรอกนะ.. งั้นเรามาจัดกิจกรรมนอกพื้นที่ดีไหม
ทุกคน : ดีคร้าา / ดีคร้าบบ
รุ่นพี่ : เรียกว่า กิจกรรม รู้เขารู้เราดีกว่า เป็นกิจกรรมนอกพื้นที่ เป็นกิจกรรมเกี่ยวกับความสัมพันธ์พี่น้อง.. และเลือกพี่รหัสในตัวไปด้วยปีนี้เราจะให้หยิบฉลากง่ายๆ มีเกมส์ให้เล่น สถานที่ที่เราจะไปคือทะเล ทุกคนเห็นด้วยไหม
ทุกคน : เห็นด้วยค่ะ
❤️____________❤️
นามปากกาByMinne