บทที่ 5 ความรักมิได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ... 100%
“เรื่องระหว่างเราสองคน คือ ฉันอยากจะตกลงกับเธอว่า หากฉันต้องแต่งงานจริงๆ เธอสัญญาได้ไหมว่าจะไม่หนีฉันไปไหน” นัยน์ตาคมทอดมอง พลางรอเอาคำตอบจากเรียวปากเล็ก แต่แล้วเสียงหวานที่พรั่งพ่นออกมามันกลับทำให้เขาต้องสูดลมหายใจเขาปอดลึกๆ
“ถ้าหมดหนี้สินตามสัญญาแล้วฉันคงไปตามทางของฉัน”
“แต่ฉันอยากให้เธออยู่ด้วย” เถียงอย่างเอาแต่ใจ และแม้นแพรพิชาได้ยินแล้วจะรู้สึกเจ็บปวดสุดแสน แต่เธอก็มิวายเอ่ยย้อนคืน
“อยู่ทั้งๆ ที่คุณเองก็แต่งงานมีครอบครัวแบบนี้หรือคะ” คนตัวเล็กจ้องหน้าและรอฟังคำตอบจากปากเขา
“แต่ถ้าเธอจากฉันไปฉันคง...” เห็นสีหน้าและอาการของเขาแล้ว สาวเจ้าพลันโมโหขึ้นมาเอาเสียดื้อๆ
“คงไม่ถึงกับตายหรอกมั้งคะ” เสียงหวานเอ่ยกระแทกกระทั้น พร้อมกับนัยน์ตาเศร้าสร้อย การ์โลเน่ทอดมองแล้วรู้สึกไม่สบายใจยิ่ง เมื่อทุกอย่างมันจะไม่เป็นไปตามทางที่เขา
