พอถามออกไปแล้ว ภูบดินทร์ก็อยากจะกลั้นใจหายตัวไปทันที เพราะคนข้างๆปฏิเสธออกมาทันที
" แก้วทำงานที่ร้านเครื่องเขียนเต็มเวลาเลยค่ะ นาย " ดอกแก้วบอกสถานที่ทำงาน
" แล้วกลางคืนก็กลับดึกทุกคืนแบบนี้หรอ " นายถามออกมาด้วยความสงสัย
" ค่ะ แต่แก้วก็กำลังคิดว่า อาจจะเลิกทำเร็วๆนี้ "
" ดีแล้ว มันดึกเกินไป อันตรายด้วย "
" คืนนี้ นายค้างในเมืองหรอคะ " เธอถามเพราะเห็นว่าดึกแล้ว
" ค้าง แต่จะกลับแต่เช้านั่นแหละ "
ถุงข้าวของเครื่องใช้หลายอย่าง ถูกส่งใส่มือตอนลงจากรถ ดอกแก้วไม่ปฏิเสธออกมา เพราะรู้ดีว่า นายตั้งใจจะซื้อของเหล่านี้มาให้
ของใช้ส่วนตัวหลายชิ้น ขนม อาหารกระป๋อง และยังมีเสื้อยืดอีกหลายตัว ที่นายนำมาเป็นของฝาก ถูกรื้อวางเอาไว้
" อย่างที่ฉันเคยบอกนะ อย่ามองฉันเป็นคนอื่น คนไกล ถ้าเดือดร้อน ลำบาก มีปัญหา ให้นึกถึงฉันเป็นคนแรก ได้ไหม "
ดอกแก้วพนมมือไหว้นาย อย่างสุภาพอ่อนโยนที่สุด ใบหน้
