"ค่ะคุณฟาน ขอบคุณมากๆนะคะ" เธอกดวางสายเมื่อคุยธุระจบ สบายใจสักที
"เฮ้อ.." คุณทิพย์หันกลับหลังหมายจะเดินไปนั่งลงที่โซฟาตัวเดิม แต่กลับต้องตกใจเมื่อเห็นคนเป็นลูกชายที่ยืนอยู่
"จะไปไหนเหรอลม.." เธอรีบเปลี่ยนสีหน้าแล้วปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติทันทีแล้วถามลูกชายสุดที่รักแทน
"แม่กำลังคิดจะทำอะไรครับ" ลมจ้องหน้าแม่ของตัวเองเขม็ง เขาไม่ชอบท่าทางตอนนี้ของแม่เลยจริงๆ
ท่าทางไม่เดือดไม่ร้อนดูไม่สนใจอะไรใดๆ ไม่สนใจด้วยว่าเขาจะรู้สึกพอใจไหมที่ทำแบบนี้
ยอมรับว่าเขาแอบฟังแม่ของตัวเองคุยโทรศัพท์เมื่อกี้ พอจับใจความได้ว่ากำลังจะฝากงานให้ใครคนนึง ถ้าเขาเดาไม่ผิดมันต้องเกี่ยวข้องกับมีนาแน่ๆ แต่แล้วทำไมต้องยิ้มดี๊ด๊าขนาดนั้น เรียนก็ยังไม่จบ ทำไมต้องรีบฝาก หรือความจริงแล้วมันมีอะไรมากกว่านั้นกันแน่
"ลมหมายถึงอะไรหื้ม" เธอยกน้ำชาขึ้นจิบเบาๆ อย่างไม่ทุกข์ร้อนใดๆ
"แม่กำลังคิดจะทำอะไรล่ะครับ แต่บอกเอาไว้ก่อน
