[13] กฏของแม่

1472 คำ

@บนโต๊ะอาหาร ทั้งสามคนนั่งประจำที่เพราะได้เวลาอาหารค่ำแล้ว น้ำค้างดูเวลาคิดว่าอีกไม่กี่นาทีไฟก็คงจะกลับมา และไฟเองก็เป็นคนตรงต่อเวลามาตลอด เสียงรถและแสงไฟที่สาดส่องเข้ามาในบ้านจากทางด้านนอกทำเอาคนทั้งสามหันกลับไปมอง "ไฟมาแล้ว" น้ำค้างเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินออกไปรับคนเป็นสามี ปล่อยให้แม่บ้านตักข้าวรอ "คิดถึงจัง" ไฟหอมไปที่แก้มเมียพลางทำสีหน้าอ้อนๆ ห่างกันไม่กี่ชั่วโมงแต่เหมือนห่างเป็นวัน "น้องมีนมาทานข้าวกับเราด้วยนะ นัทก็มา" น้ำค้างหันไปมองด้านหลังไฟเองก็มองตาม "หื้ม เมียไอ้ลมเหรอ ทำไม" ไฟกระซิบกระซาบถามเมียอย่างแปลกใจ เพราะนี่มันก็ค่ำแล้วปกติมีนาไม่เคยอยู่จนมืดค่ำสักที "อืม ฉันขอให้น้องอยู่ทานข้าวด้วยเอง" "กูก็อยู่เว้ย" นัทพูดขึ้นเพราะเขาเองก็แอบได้ยินบทสนทนา และมั่นใจว่ามีนาก็น่าจะได้ยินถึงได้นิ่งไปแบบนี้ ก่อนที่หญิงสาวจะยกมือไหว้ไฟอีกทีเพราะเธอนับถือทั้งพี่น้ำค้างและพี่ไฟ "ผีเข้าอะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม