นางเอ่ยสิ่งที่นางกลัวเกรงยิ่ง “ฝ่าบาทจะไม่ทรงกริ้วใช่หรือไม่? เรื่องข่าวที่ท่านแจ้งไปก่อนหน้ากับความเป็นจริงในยามนี้ เรื่องการถือศีลที่วัดฉือหนิง”
เฟยหลงเซียนหยุดเดินแล้วหันมาก้มหน้ามองนางก่อนถามหยั่งเชิง “พระองค์อาจจะทรงกริ้ว หากเจ้าไม่รีบออกจากวัดเสียที”
“แต่ว่าข้ายังไม่พร้อม” หนิงเหมยยังคงมีจุดยืนในการประวิงเวลา ถึงแม้ว่าจะยอมจำนนแล้วก็ตามที “ถึงแม้ว่าข้ายอมแต่งงานกับท่านแล้ว แต่ว่าท่านควรให้เวลาข้าได้เตรียมใจ ได้หรือไม่?”
รัชทายาทหนุ่มถึงกับถอนหายใจ แต่ก็ยอมตามใจนางแต่โดยดี “ข้าจะไม่บอกเสด็จพ่อ ว่าเจ้าเดินทางออกจากวัดแล้ว ดีหรือไม่?”
“ทำเช่นนั้นนับว่าปิดบังเบื้องสูง ไม่ดีแน่!”
“หากเสด็จพ่อทรงทราบว่าเรามิได้ถือศีลที่วัดแล้ว ราชโองการย่อมตามมาที่บ้านของเจ้าในทันที” ชายหนุ่มตอบคำพลางหันหลังกลับไปก้าวเท้าเดินนำหน้าหญิงสาวเช่นเดิม
“อืม...” หนิงเหมยจึงเดินตามแผ่นหลังกว้างใหญ่พลางก้มห
