"น้องบัว พี่มารอน้องบัวหลายครั้งแล้วนะครับ ดีใจจังวันนี้ได้เจอกับน้องบัวด้วย" เอกหนุ่มนิสิตวิศวะเข้ามาคุยกับบัว
"ค่ะ พี่มีธุระอะไรกับหนูหรือเปล่าคะ" บัวถามเอก
"พี่คิดถึงเฉย ๆ" เอกพูดและส่งสายตาวิบวับใส่
"ถ้าไม่มีอะไรงั้นหนูกับมะปรางขอตัวก่อนนะคะ" บัวกล่าวลาและทำท่าจะเดินหนีโดยจูงมือมะปรางไว้ด้วย
"เดี๋ยวก่อนสิครับน้องบัว พี่เอาไฟล์วิดีโอคืนวันงานประกวดดาวคณะมาให้บัวด้วย วันนั้นบัวรำมโนราห์สวยมากๆ เลยครับ นี่ครับพี่ทำมาให้" เอกจับต้นแขนเสลาของบัวไว้พร้อมกับยื่นแฟลชไดรฟ์ให้บัว
"ไม่เป็นไรค่ะ หนูมีแล้วพี่เก็บไว้เถอะค่ะ" บัวปฏิเสธ
"เก็บไว้เถอะครับพี่ให้ ของพี่ พี่ได้ Copy ไว้แล้วเปิดดูบัวทุกวันเลย" เอกพูดกับบัว
บทสนทนาทั้งหมด โตมรนั่งฟังอยู่ตั้งแต่ต้นแล้ว แต่ทนนั่งใจเย็นไว้ก่อนอย่างรอชำระความและรอฟังว่าเมียของเขาจะมีท่าทีอย่างไรด้วยทำให้รู้ความจริงเรื่องเมี
