เรื่องบนเตียงที่ไม่ใช่บนเตียง
1122 คำ
Honey Talk
เสียงเพลงดังกระหึ่มไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกรำคาญแต่อย่างใด กลับกันร่างกายนี้อยากขยับวาดลวดลายเต็มที ฉันเดินตามวิคเตอร์มาที่เคาท์เตอร์บาร์ก่อนที่เขาจะนั่งลงและสั่งเครื่องดื่มมาสองแก้ว
"เดี๋ยวมานะ"
ฉันฝากกระเป๋าไว้ที่คนหน้านิ่งก่อนจะถือแก้วเบียร์ฝ่าฝูงชนเข้ามาถึงหน้าเวทีที่มีดีเจกำลังเปิดเพลงอยู่ ฉันกระดกน้ำเมาเข้าปากกลืนลงคอก่อนจะเริ่มขยับตัวทีละนิด จนเริ่มกรึ่มๆได้ที่ฉันจึงวางแก้วลงบนพื้นปล่อยให้มันกลิ้งหายไปและขยับตัวตามเสียงเพลงอย่างเต็มที่ไม่สนใจใคร
"มาคนเดียวเหรอครับ"
เสียงกระซิบแหบพร่าดังขึ้นข้างหูก่อนที่ชายด้านหลังจะถือวิสาสะโอบเอวฉัน โชคดีที่เขาหล่อพอสมควรแถมยังดูดีน่ามองฉันจึงเต็มใจให้แตะเนื้อต้องตัวได้นิดๆหน่อยๆ รับรองเลยถ้าเบ้าหน้าเขาไม่ดีป่านนี้คงถูกฉันด่าเปิงไปแล้ว
"ไปต่อกับผมมั๊ยครับ"
ไม่รู้ว่าเพราะความเมารึป่าวฉันถึงได้พยักหน้าแบบไม่คิดอะไรเลยสักนิด ผู้ชายคนนั้นยกยิ้มบางๆก่อนจะโอบเอวฉันและรั้งฝ่าผู้คนออกมาด้านนอกหลังผับ แผ่นหลังฉันสัมผัสเข้ากับกำแพงมุมมืดๆที่ไร้คนพลุกพล่านก่อนที่คนตัวสูงกว่าจะเริ่มซุกไซ้ซอกคอฉันอย่างหื่นกระหาย
ฉันไม่รู้ว่าตัวเองกำลังคิดอะไร รู้แต่ว่าฉันอยากทำแบบที่สิงห์ทำ อยากทรยศเขาแบบที่เขาทำกับฉัน อยากมีคนอื่นแบบที่เขามี ระหว่างที่ฉันกำลังนัวเนียกับผู้ชายแปลกหน้า จู่ๆวิคเตอร์ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ก็กระชากคนที่กำลังโอบเอวฉันออกและพูดอะไรบางอย่างที่ฉันได้ยินไม่ชัดสักเท่าไหร่
"ทำบ้าอะไรของเธอ"
"เรื่องของฉัน!"
ฉันยอมรับว่าหงุดหงิด อาจเป็นเพราะอารมณ์ที่ยังค้างอยู่จากการถูกกระตุ้นเมื่อครู่ แถมยังมาถูกขัดจังหวะอีกก็เลยเผลอขึ้นเสียงใส่วิคเตอร์ที่ยืนมองฉันด้วยสายตาเรียบนิ่งติดเย็นชา
ฉันเดินโซเซออกมาที่ลานจอดรถ พอวิคเตอร์ที่เดินตามหลังมาเปิดประตูให้ฉันก็แทบจะพุ่งตัวเข้าไปทันที ฉันนั่งชันเข่าขึ้นมาและใช้สองแขนโอบกอดตัวเองไว้พร้อมกับผ่อนลมหายใจเข้าออกช้าๆเพื่อดับความร้อนรุ่มจากแอลกอฮอล์และความต้องการบางอย่าง
"เป็นอะไร"
"นายมาขัดฉันทำไม!"
ฉันเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ทั้งๆที่โอกาสในการประชดสิงห์อยู่ตรงหน้าแล้วแท้ๆ แต่วิคเตอร์กลับทำมันพังทลายหมด ยิ่งพอเห็นหน้าเขาฉันก็อดโมโหไม่ได้
"เธอไม่ควรทำแบบนั้น"
"นี่มันร่างกายฉัน ฉันจะทำอะไรก็ได้!"
"งั้นทำกับใครก็ได้?"
"ใช่! ฉันจะทำอะไรกับใครก็นาย นายมีปัญหารึไง!"
เขาหักพวงมาลัยเข้าข้างทางก่อนจะปรับเบาะที่ฉันนั่งให้เอนนอนลง วิคเตอร์ปลดเข็มขัดนิรภัยออกก่อนจะพลิกตัวมาคล่อมทับฉันไว้ เราสองคนจ้องตากัน ฉันยอมรับว่าตกใจกับการกระทำของเขาเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้คิดจะขัดขืนหรือร้องโวยวายอะไร แค่ประเมินสถานการณ์นิ่งๆเท่านั้น
"จะทำอะไร"
"อย่างที่เธอต้องการ"
ริมฝีปากร้อนทาบทับลงมา แม้ไม่ได้รุนแรงแต่ก็ไม่ได้อ่อนโยน จูบเร่าร้อนกับเพื่อนตัวเองก็ไม่ได้แย่อะไร สมองฉันคิดแบบนั้นจริงๆ
วิคเตอร์รั้งชุดเกาะอกที่ฉันใส่อยู่ลงก่อนจะเลื่อนริมฝีปากลงมาครอบครองหน้าอกหน้าใจที่ไร้สิ่งปกปิด ฉันขยุ้มเส้นผมเขาเพราะถูกความเสียวซ่านโจมตีจากการถูกกระตุ้นโดยคนบนร่าง สมองฉันเบลอมึนงงไปชั่วขณะ รับรู้เพียงว่าตอนนี้ฉันต้องการสิ่งที่เรียกว่าเซ็กส์เป็นอย่างมาก
ชุดจากด้านล่างถูกรั้งขึ้นมากองอยู่บนหน้าท้อง แพนตี้ตัวบางถูกกระชากออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ฉันเองก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่นิ้วเรียวยาวแทรกเข้ามาในส่วนอ่อนไหวที่ร้างลาจากการถูกล่วงล้ำมานานนับปี
...ฉันเคยเป็นของสิงห์มาก่อนแต่แค่ครั้งเดียวและน่าจะเป็นครั้งสุดท้าย
วิคเตอร์ถอดหัวเข็มขัดออกและรั้งกางเกงที่สวมอยู่ทั้งชั้นนอกชั้นในลงมาถึงเข่า ก่อนที่เขาจะค่อยๆแทรกตัวตนเข้ามาอย่างช้าๆและแช่ทิ้งไว้อย่างนั้นสักพัก
"นายรู้ตัวมั๊ยว่ากำลังทำลายคำว่าเพื่อนระหว่างเรา"
เขาไม่ตอบได้แต่สบตาฉันนิ่งๆ เสียงหอบหายใจของเราสองคนดังขึ้นในความมืดและความเงียบของบรรยากาศโดยรอบ วิคเตอร์จอดรถริมทางมืดๆที่สำคัญข้างทางมีเพียงพงหญ้าขึ้นสูงและไม่มีรถวิ่งผ่านมาเลยสักคัน
ฉันรู้สึกถึงความเคลื่อนไหวด้านล่างที่มาพร้อมความรู้สึกวูบวาบ วิคเตอร์ขยับถี่จนดูเหมือนกระแทกกระทั้น แม้ว่าจะเจ็บเล็กน้อยแต่ฉันก็ไม่ปริปากบ่นมีแค่เสียงครางตามอารมณ์เท่านั้น
"นะ นายน่าจะป้องกัน อ๊ะ"
ฉันสะดุ้งเมื่อเขากระแทกส่วนนั้นเข้ามาเต็มแรงจนรู้สึกจุกก่อนที่เขาจะค่อยๆผ่อนแรงลงและกระแทกกระทั้นถี่ๆเข้ามาใหม่ ฉันรั้งคอคนบนร่างลงมาบดริมฝีปากและสอดลิ้นเข้าไปกวาดต้อนทั่วทั้งโพรงปากที่มีแต่กลิ่นเบียร์คละคลุ้ง
ความอุ่นร้อนในตัวฉันเป็นการบอกว่าเขาเสร็จแล้วในขณะที่ฉันกำลังจะแตะสวรรค์อยู่ร่อมร่อ วิคเตอร์รั้งขาฉันขึนข้างนึงก่อนจะกดย้ำตัวตนเข้ามาซ้ำๆจนกระทั่งฉันหวีดร้องด้วยความสียวซ่านขั้นสุด
เขาถอนตัวตนออกไปก่อนหยิบทิชชู่หลังรถมาซับคราบขาวขุ่นให้ฉันและหันไปจัดการตัวเองจนเสร็จสิ้น ฉันจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เหมือนเดิมก่อนจะปรับเบาะและคาดเข็มขัดเงียบๆ เมื่ออารมณ์หมดก็รู้สึกสร่างเมาและเพิ่งคิดได้ว่าตัวเองทำเรื่องผิดพลาดอะไรลงไป
ทันทีที่รถหรูจอดลงที่หน้าบ้าน ฉันก็รีบเปิดประตูและตรงเข้าบ้านโดยไม่พูดไม่มองหน้าวิคเตอร์แม้แต่นิดเดียว ไม่ใช่ว่าอายหรือรู้สึกผิด แต่ฉันกำลังสับสนกับสิ่งที่ทำลงไปและกังวลกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้
...ระหว่างเราสองคนคงไม่สนิทใจเหมือนเดิม
==========
เริ่มตั้งแต่วันนี้ไรท์จะอัพเรื่องนี้แล้วนะคะ
- ผู้เขียน
