"ริวน้อยไง..ริวน้อยตื่นแล้ว"
"ว้าย!! น่าเกลียดคนโรคจิต"
ริวตอบฉันพร้อมกับก้มลงไปมองที่เป้ากางเกงตัวเองจนฉันที่มองตามต้องกรี๊ดออกมาคนบ้าคนลามกนี่ฉันต้องนอนกับเขาคืนนี้จริงๆเหรอเนี่ย
หมับ!
"นี่!!..คุณปล่อยฉันนะ"
ฉันโวยวายออกมาอีกครั้งเมื่ออยู่ๆเขาพลิกตัวฉันให้นอนบนเตียงแล้วเขาก็คร่อมตัวฉันไว้
จุ๊บ!
"บอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้พูดคุณพูดฉันไม่เชื่อฟังกันเลย"
เขาก้มลงจุ๊บปากฉันแล้วพูดดุฉันเบาๆเรื่องที่พูดคุณพูดฉันกับเขา
"อือ ไม่พูดแล้วริวลงไปนอนดีๆสิแพรวจะนอนแล้ว"
"ก็บอกว่าตื่นแล้วไงยังจะชวนนอนอีก"
โอ้ย!!..วกเข้าเรื่องนี้อีกแล้วฉันจะรอดไหมเนี่ย
"แพรว"
แล้วทำไมต้องมาเรียกชื่อฉันด้วยเสียงแหบพร่าแบบนี้ด้วยนะ
"นอนเถอะนะแพรวง่วงจริงๆ"
เวลานี้ฉันต้องยอมพูดอ้อนๆเขาแบบนี้ไปก่อนเผื่อจะรอด
"ก็บอกแล้วว่ายังไม่อยากนอน'
"แต่ว่า...อื้มมมม"
เสียงของฉันถูกกลืนหายไปทันทีทั้งๆที่ยังพูดไม่จบริวจัดการ
