EP:1
1418 คำ
นิยายชุด BAD LOVE THE SERIES เป็นเรื่องราวความรักร้ายๆของผู้ชายแบดๆ 5 คนที่ผู้หญิงในมหาวิทยาลัย ยกให้พวกเขาทั้ง5เป็นเจ้าชายที่น่าหลงใหล
PRINCE FIVE คือชื่อกลุ่มของพวกเขาที่สาวๆในมหาวิทยาลัยตั้งให้เพราะคลั่งไคล้ในความหล่อเหลา ความเท่ห์ความแบดของพวกเขาตั้งแต่ตอนอยู่ปี1 ซึ่งสมาชิกในกลุ่มมีด้วยกันทั้งหมด 5 คน คือ นาวา ธิม เสือ ริว เซอร์เวย์ พวกเขาทั้ง 5 คนมีบุคลิกที่ต่างกันออกไปเรื่องนี้เป้นเรื่องที่ 3 ของเซท คือเรื่อง BAD BOSS รักร้ายกับยัยเลขา
1. เรื่อง BAD FRIEND (รักร้ายกับยัยเพื่อนร่วมห้อง) นาวา + มีน
2. เรื่อง BAD FIANCE (รักร้ายกับยัยคู่หมั้น) เซอร์เวย์ + มุนิน
3. เรื่อง BAD BOSS (รักร้ายกับยัยเลขา) ริว + แพรว
4. เรื่อง BAD MAFIA (รักร้ายของนายมาเฟีย) เสือ + จิน
5. เรื่อง BAD DEEP (รักร้ายของผู้ชายร้ายลึก) ธิม + ฝุ่น (น้องธิมลูกชายพ่อธามแม่พิมเรื่องลิขิตรักแรกพบ)
2 ปีที่แล้ว
K.R. Airlines
“จำได้ใช่ไหมที่พี่บอกว่าหลังจากน้องมีนดื่มน้ำในแก้วที่เธอหยดยานี้ใส่ลงไปให้เธอชวนน้องมีนออกมาจากงานทันที”
พี่คีย์พูดกับฉันหลังจากที่เข้ายัดขวดยาที่มีน้ำใสๆ ในนั่นให้ฉันๆไม่รู้ว่ายานี่มันอันตรายแค่ไหนแต่ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ช่วยเขาทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้กับเพื่อนร่วมงานที่ดีกับฉันอย่างมีนเด็ดขาด
ฉันตั้งใจจะปฏิเสธเขาแต่ระหว่างที่เราคุยกันก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเมื่อนาวาแฟนของมีนกับเพื่อนๆ ของเขาพากันเดินเข้ามายังที่ๆฉันกับพี่คีย์ยืนคุยกันอยู่
“ง่ายไปไหมไอ้สัส!!”
“พวกมึง!!”
“ใช่!!พวกกูเอง…คิดจะทำระยำกับเมียกูมึงเช็คประวัติผัวเขาอย่างกูรึยัง”
นาวาพูดออกมาพร้อมกับมองหน้าพี่คีย์อย่างเกรี้ยวกราดจนฉันที่ยืนอยู่ด้วยรู้สึกถึงความเดือดพล่านในตัวเขาพี่คีย์ก็ท่าทางตกใจไม่น้อยเหมือนกันที่เห็นพวกของนาวาโผล่เข้ามา
“ก็แค่นักศึกษาฝึกงานมีอะไรให้กูต้องเช็ค”
ผั๊วะ!!!ตุบ!!
ไม่ทันที่พี่คีย์จะพูดจบนาวาก็พุ่งเข้ามาชกหน้าพี่คีย์หนึ่งมัดแรงไม่แรงไม่รู้แต่ที่รู้คือตอนนี้พี่คีย์ลงไปกองกับพื้นแล้วส่วนฉันก็ได้ตื่นยืนมองด้วยความตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“มีน!! ออกไปก่อน”
นาวาหันไปบอกมีนแฟนของเขาให้ออกไป
“ไม่อ่ะ...ไม่ไป”
“ออกไปก่อน...นะครับ!”
“ก็ได้!”
มีนที่ตกลงกับนาวาได้ก็กำลังจะเดินมาทางฉันเพื่อที่จะชวนฉันให้ออกไปด้วยกันเพราะมีนรู้ทุกอย่างจากฉันหมดแล้วถึงแผนการที่พี่คีย์ใช้ฉันไปทำร้ายมีนแต่แล้วตัวของฉันก็ถูกกระชากไปอย่างแรงด้วยมือของคน ๆ หนึ่ง
"ส่วนเธอ!! ตามฉันมานี่เลย”
“อ๊ะ!! นายจะพาฉันไปไหน
คนที่ลากฉันออกมาตอนนี้คือริวค่ะเพื่อนร่วมฝึกงานของฉันเองเขาอยู่กลุ่มเดียวกับนาวาปกติริวจะเป็นคนที่อ่อนโยนขี้เล่นกับฉันเสมอแต่ตอนนี้เขาเหมือนเป็นคนละคนเลยเขาดูหน้ากลัวจนฉันใจคอไม่ดีแล้ว
ปึก
“เข้าไป”
“นะ...นายจะพาฉันไปไหน”
พรึบ!!
“โอ้ย!!”
ปัง!!!
เขาใม่ตอบว่าจะพาฉันไปไหนแต่เขาจับฉันยัดใส่รถเขาแล้วปิดประตูรถอย่างแรงนี่มันเรื่องอะไรกันทำไมอยู่ๆ ริวถึงได้โมโหแบบนี้
“ระ...ริวนายจะพาฉันไปไหน”
ฉันถามเขาออกไปด้วยเสียงสั่นๆเพราะตอนนี้ริวขับรถเร็วมากแล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าเขาเป็นอะไรเขาโกรธอะไรฉันแล้วเขาจะพาฉันไปไหนฉันยอมรับว่าตอนนี้ฉันกลัวเขามาก
“หึ!!กลัวเหรอพูดเสียงสั่นเชียว”
“ใช่...ฉะ..ฉันกลัวแล้วก็กลัวมากด้วย”
“หึ! ทำตัวใสซื่อน่ารักน่าเอ็นดูเธอแม่งโคตรร้ายลึกเลยว่ะ!!"
“นะ...นายพูดเรื่องอะไรฉันไปทำอะไรให้นาย”
ฉันถามริวออกไปเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั่นแวบหนึ่งฉันเห็นสายตาที่เขามองฉันเหมือนเขาผิดหวังในตัวฉันก่อนที่แววตานั่นจะหายไปแล้วเปลี่ยนเป็นสายตาที่เยือกเย็นจนน่ากลัวแล้วเขาก็แสยะยิ้มแล้วพูดประโยคนี้ออกมา
“เปล่า! เธอไม่ได้ทำฉันแต่เธอกล้ามากนะที่จะวางยานรกนี่กับเพื่อนฉันเธอรู้ไหมว่ายานี่ถ้าโดนแล้วมันเป็นยังไง”
“นายฟังฉันก่อนฉันไม่ได้ทำนายกำลังเข้าใจผิด”
ฉันพยายามอธิบายกับเขาด้วยอาการที่หวาดกลัวตอนนี้ฉันกลัวเขาจริงๆนะคะ
“กลัวเหรอ! แล้วตอนที่จะร่วมมือกับไอ้เหี้ยคีย์ทำระยำกับเพื่อนฉันทำไมถึงกล้าล่ะหรือว่าอยากได้นาวาจนตัวสั่นถึงยอมทำเรื่องเลวระยำแบบนี้”
“ไม่ใช่นะ!!”
“อยากรู้ไหมว่ายานี่ถ้าโดนแล้วมันเป็นยังไง”
ริวพูดขึ้นมาแล้วปลายตามองมายังขวดยาที่ฉันถืออยู่จะบ้าตายฉันถือมันมาด้วยทำไมกันทำไมไม่ทิ้งล่ะฉันกำขวดยาไว้แน่นแล้วบ่นกับตัวเองในใจก่อนที่จะพูดประโยคนี้กับเขาออกไป
“นายฟังฉันก่อนฉันไม่ได้ทำนายกำลังเข้าใจผิดจริงๆนะริว”
เอี้ยดดดด!!!
พอฉันพูดแบบนั้นริวก็หักพวงมาลัยรถแล้วจอดที่ข้างทางทันทีก่อนที่เขาจะมองมาทางฉันด้วยสายตาที่โคตรน่ากลัว
หมับ!!
“หลักฐานคามือขนาดนี้เธอยังจะโกหกอีกเหรอ”
ริวกระชากยาขวดนั้นออกจากมือฉันแล้วพูดกับฉันออกมาด้วยสายตาที่เหมือนผิดหวังก่อนที่เขาจะหยิบขวดน้ำดื่มที่อยู่ในรถเขาออกมาแล้วริวก็หยดน้ำยาใสๆ ในขวดยาที่กระชากจากฉันใส่ลงไปในน้ำดื่ม
“กินมันเข้าไป!!”
แล้วเขาก็ทำในสิ่งที่ทำให้ฉันตกใจสุดขีดคือเขายื่นขวดน้ำนั่นให้ฉันแล้วบอกให้ฉันกินมันเข้าไปสิ่งที่เขาทำมันกำลังทำให้ฉันกลัว
“ไม่นะ...อย่าทำกับฉันแบบนี้ฉันยังไม่ได้ทำอะไรมีนเลยนะแล้วฉันก็ไม่คิดจะทำด้วย”
ฉันพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่หวาดกลัวอย่างที่สุดพูดแบบขอร้องอ้อนวอนเขา
“เลิกตอแหลเลิกแอ๊บเป็นคนเรียบร้อยน่ารักสักทีเพราะตอนนี้ฉันรู้ธาตุแท้ของเธอหมดแล้วจะไม่กินใช่ไหม”
ริวพูดขึ้นมาแล้วมองหน้าฉันอย่างเยือกเย็นก่อนที่เขาจะพูดประโยคที่ทำให้ฉันแทบหยุดหายใจ
“ได้!! งั้นฉันจะจับกรอกปากเธอเองแล้วเธอก็เตรียมตัวรับผลกรรมของเธอได้เลย”
“ไม่นะอย่า!! แค่กๆ”
“กลืนเข้าไปแล้วอย่าคิดที่จะคายออกมา”
ริวจับฉันกรอกน้ำที่มียานั่นผสมอยู่ใส่ปากฉันอย่างเยือกเย็นฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องโกรธฉันขนาดนี้ด้วยแล้วทำไมถึงพูดเหมือนผิดหวังในตัวฉันตลอดแล้วการกระทำของเขาตอนนี้มันช่างหน้ากลัวและเลือดเย็นจริงๆ เขาไม่เหมือนริวคนที่ฉันรู้จักเลยสักนิด
"อื้อ!! ร้อนทำไมมันร้อนแบบนี้..อื้อ”
“หึ! ยาออกฤทธิ์แล้วสินะ”
“ริว..นะ..นายจะฆ่าฉันเหรอยาที่นายให้ฉันกันมันเป็นยาอะไรทำไมมันถึงทรมานขนาดนี้...อื้ออ…ร้อน”
“ยานี่มันไม่ทำให้เธอตายหรอกเพราะมันไม่ใช่ยาพิษ”
“ไม่ชะ..ใช่ยาพิษแล้วมันเป็นยาอะไรทำไมมันทำฉันทรมานแบบนี้”
ฉันถามเขาออกไปอีกครั้งที่ตอนนี้ฉันรู้สึกทรมาน รู้สึกร้อน รู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้ยิ่งตรงนั้นของฉันตรงของสงวนของฉันตอนนี้มันรู้สึกเปียกๆ ยังไงก็ไม่รู้”
“ยาปลุกเซ็กส์!! ยานี่มันไม่ทำให้เธอตายหรอกแต่มันจะทำให้เธอตายทั้งเป็นต่างหาก”
- ผู้เขียน
