“หงอี้ เจ้าล่วงหน้าไปสอบถามดูหมู่บ้านด้านหน้านั่น พอจะมีเกวียนหรือรถม้าบ้างหรือไม่”
“ใช่ๆ เจ้าวรยุทธ์สูงสุดในพวกเราสามคน เจ้าไปจะไวกว่าพวกเรามาก ข้าแบกต่อไปไม่ไหวแล้ว พวกข้าจะนั่งพักรออยู่ที่นี่”
“น้อยๆ หน่อยเจ้าอ้วนเจ้าพึ่งสลับกับหงอี้เดินยังไม่หนึ่งเค่อเลยจะบนว่าไม่ไหวได้อย่างไร เดินต่อไป”
เหวินปิงฉีต่อว่าเจ้าอ้วนขึ้นมาทันที ตลอดทางที่ผ่านมาเจ้าอ้วนมักจะอิดออดเวลาสลับเปลี่ยนมาแบกสัตว์อสูรตลอด เดินไม่ถึงลี้ก็บ่นว่าไม่ไหวๆ เขากับฟ่านหงอี้แบกลงเขาที่ลาดชัดมาตลอดอีกฝ่ายช่างอดทนยิ่งไม่ออกปากบ่นว่าสักคำ เมื่อเห็นอีกฝ่ายมองมาอย่างหารือจึงพยักหน้าให้เป็นสัญญาณให้ฟ่านหงอี้เป็นผู้ล่วงหน้าไปก่อน จากที่นี่ไปถึงหมู่บ้านเพียงสองเค่ออีกฝ่ายหน้าจะไปถึงดังนั้นไม่น่าจะเกินหนึ่งชั่วยามก็คงรู้ว่ามีเกวียนหรือรถม้าให้เช่าได้หรือไม่ (ระยะทางเพียงเท่านี้เขากับเจ้าอ้วนน่าจะยังไม่พบกับอันตรายใดๆ (สิ่งที่แบกอยู
