Rrrr…
หลายวันผ่านมา เสียงริงโทนดังขึ้นกลางดึกหลังจากที่ผมเสียวสันหลังวาบกับยัยจุดด่างพร้อยนั่น มันรบกวนโสตประสาทมันสมองผมมากจริงๆ ประโยคอะไรวะ? ผมเคยไปพูดอะไรไว้บ้างเนี่ย ความลับก็เยอะซะด้วยดิ…
เธอทิ้งคำปริศนาไว้แล้วก็หายไป ปล่อยให้ผมยืนเงิบกับปลาร้าข้างๆ บ่าที่ไอ้สิบใช้ส้อมเขี่ยออกให้ กลิ่นเน่าอบอวลทำให้ผมต้องรีบกลับหอเพื่อมาล้างมันออก ผมได้ยินเธอถูกป้าเฉื่อยดุด่าก็แอบสมน้ำหน้าเบาๆ คนบ้าอะไรวะ แม่ง!
Rrrrr…
เสียงริงโทนยังคงดังอย่างต่อเนื่อง จนทำให้ผมต้องละความคิดในหัวและควานมือไปเปิดโคมไฟข้างหัวเตียง นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน ผมทำเสียงจิ๊จ๊ะเมื่อกดรับแล้วเสียงปลายสายดังขึ้น
[มึงหายไปไหนมา] ไอ้สิบถามขึ้นทันทีด้วยความเป็นห่วง ผมเงียบไม่ตอบอะไร จนมันพูดขึ้นอีก
[ไนท์ มึงเป็นอะไรปะเนี่ย?] ไอ้สิบถามเสียงอ่อย เพราะเมื่อตอนนั้นหลังจากที่ผมทะเลาะกับนางฟ้า ผมก็ใบ้แดกไปเลย ไม่ได้คุยอะไรกับมันสักปร
