บทที่6
589 คำ
"ประชุมกันครับ ทีมงานกองถ่ายละคร ทุกครับ เชิญๆๆๆ"
"ไปเถอะ พี่ต่าย "
"พวกเรา ทีมงาน มากันครบหรือยัง ขาดใครบ้าง ไหนลองนับซิ!!" เสียงพี่เจ๋ง พูด หรือง่าย คือผู้เป็นพ่อของลูกแพร นั่นเอง วันนี้ดูเหมือนว่า จะเครียด จากท่าทางแล้ว " งานจะเข้าอีกมั้ยเนี่ย พี่ต่าย " ฉันหันไปถามพี่ต่าย ที่นั่งลงเก้าอี้ เรียบร้อยแล้ว
"พี่ว่าไม่มั้ง ทุกวันนี้หน้าแก ก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว "
คำพูดนี้ ทำเอาฉันอยากจะหัวเราะ
. " เอาล่ะ น้องๆ มากันครบ พี่จะเข้าเรื่องเลยนะ คืองี้ ทางผู้ใหญ่ เค้าสั่งมาว่า ละครของเราเป็นละคร ที่เกี่ยวเรื่องกับทะเลทราย เพราะงั้นพวกเรา จะต้องไปถ่าย ทำที่ต่างประเทศกัน ซึ่งก็คือประเทศสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ หรือดูไบ นั่นเอง แต่ละฝ่ายจะต้องส่งตัวแทน สองคน ใครจะไป ก็ลงชื่อ นะครับ จะไปอีก สองเดือนข้างหน้า ให้ทุกฝ่ายเตรียมตัวให้เรียบร้อย และเตรียมทุกอย่าง เราจะไปอยู่ สามดือน เพราะงั้นเตรียมใจกันได้เลย ครับ ใครมีอะไรสงสัยถามผมได้เลยครับ "
" เงียบไม่มีใครถามสักคน เพราะงั้นก็ถือว่า ทุกคนตกลงกันหมด "
"คืองี้ ค่ะ แล้วเคลย์ ที่เพิ่งมาทำงาน ยังไม่ถึงสามเดือน มีสิทธิ์ จะได้ไปหรือเปล่าคะ"
"เรื่องนี้ ไม่ต้องถาม ไปถามแม่ของเธอ นู้น อนุญาตให้ไปหรือเปล่า "
" ค่ะ" ทำเอาทีมงานทุกคนหัวเราะ จริงๆอยากไปมาก แต่เกล้งถามไปงั้นแหละ เพราะกลัว ว่า ใช้เส้นในการไปต่างประเทศครั้งนี้
ฉันออกมาจากห้องประชุม รุ้สึกว่าเป็นการประชุมที่ข่าวดีมากๆ สำหรับฉันเลยทีเดียว เรื่องนี้ต้องโทรไปเม้าส์กับเพื่อนรักแล้วล่ะ
" ฮายยย เพื่อน "
"ว่าไงจ๊ะ เพื่อน" เธอตอบกลับมา ปลายสายตอบกลับมา
"ฉันมีไรจะบอกว่ะ "
"เรื่อง"
"ก็ เรื่อง ที่จะต้องไปถ่ายละครที่ดูไบ ไง "
"ฉันรู้แล้ว ย่ะ แต่ยังไม่แน่ใจ ว่า จะบอกแกดีมั้ย "
" ตั้งแต่เมื่อไร "
" ก่อนหน้าแก ซัก สองสามวัน เอง"
" หรอ ฉันเพิ่งออกจากห้องประชุม และรู้ด้วยว่าฉันมีสิทธิ์จะได้ไป "
"ดีใจด้วยนะ ขอแม่หรือยัง"
"นั่นดิ แกมาช่วยพูดอีกคน นะ "
"5555 ฉันไม่เกี่ยวกับงานของแก "
" น่าาา เพื่อนรัก ช่วยหน่อย"
"ได้ๆ มีค่าช่วยนะ "
"เออ ได้"
"งั้นเราค่อยคุยกันนะ บายจ๊ะ"
"จ๊ะ" ฉันรีบวางสายและไปบอกลุงเจ๋ง พร้อมกับบอกแกว่าจะกลับบ้านเลย มันยังเป็นวันหยุดฉันอยู่
"ลุง เคลย์ กลับแล้วนะคะ "
"กินข้าวกล่อง แล้วจะกลับแล้วหรอ "
" ก็มันยังเป็นวันหยุด อยู่"
"ไปเถอะ ลุงล้อเล้น กลับดีๆล่ะ"
" ค่ะ" ฉันออกจากสตูดิโอ และเดินไปรอป้ายรถเมล์ จังหวะนั้นเอง รถพี่โจออกมาจากสตูดิโอเหมือนกัน
"กลับแล้ว หรอเคลย์"
"กลับ แล้วค่ะ "
" กลับเส้นไหน ทางเดียวกับพี่หรือเปล่า เดี๋ยวพี่ไปส่ง "
" ไม่เป็นไรค่ะ พี่โจไปเถอะ รถเมล์มาพอดีเลยค่ะ ไปก่อนนะคะ " ฉันรีบวิ่งขึ้นรถเมล์ เพราะกลัวว่าจะไม่ทันรถ และจะต้องรออีกนานเลย กว่าคันต่อไปจะมา แล้วก้หันไปดู รถพี่โจ ก็ขับตามมาเช่นกัน
- ผู้เขียน
