บทที่8
499 คำ
"ฉันไม่รู้ว่าแกกับพี่โจ ถึงทะเลาะกันขนาดนี้"
"พี่โจ " ต้องสนิทขนาดไหน ถึงเรียกว่าพี่ได้ ฮ่ะ "
" ก็เค้าดีกับฉัน นี่แก "
"ดีอะไร แค่คนสร้างภาพ"
"แกเถียงแบบนี้ แสดงว่า ใช่แกหรือเปล่าที่เขียนข่าว แบบนั้น "
"ก็ไม่เชิงนะ "
"ต้องเป็นแก แน่เลย มิน่าละ เค้าถึงว่าแกเขียนข่าวมั่ว 5555"
"เอาน่าา ฉันเขียนไปแล้ว แต่ก็มันจริงนะ "
" นี่แก ทำไมรถติดเยอะ ขนาดนี้เนี่ย จะถึงบ้านกี่โมง " เสียงลูกแพรบ่น ทั้งๆที่มือก็หยิบขนมเข้าปาก นี่ขนาดปากไม่ว่างนะเนี่ย ยังเถียงได้ขนาดนี้ ฉันเหลือบไปมอง เห็นรถข้าง ๆ เข้าพอดี มันรถ นางเอก ของฉันนี่ มากับใคร แฟนหล่อนแน่ๆเลย ไหนว่าอกหักไง
"เห้ยแก รถข้างๆ จะจูบกันแล้วแก "
"นั่นมันแซนดี้ กับพ่ออาหรับ คนเมื่อกี้นิ" ลูกแพร บอก
" เชื่อฉันยัง ว่าเดี๋ยวนี้ผู้ชาย ไว้ใจไม่ได้ เมื่อกี้ยังบอกว่าไม่มีแฟนอยู่เลย นี่กลับจะแสดงหนังสดบนรถ ซะแล้ว หยิบกล้องมาหน่อยฉันจะถ่าย "
" ช่างเหอะ อย่าไปถ่ายเลย "
"ฉันเป็นนักข่าวนะ ไม่ทำข่าว ฉันจะกินอะไรย่ะ " และนางกำลังจะกดชัตเตอร์ แต่จังหวะที่ฉันกำลังแย่งกล้องพอดี และยิ่งเหมือนฝั่งนั้น จะรู้แล้วว่าแอบถ่าย เพราะมีแสงเฟรช ออกมา แอลตัน ลดกระจกลงและทำหน้าเหมือนไม่พอใจ และเป็นช่วงจังหวะนั้นพอดีที่รถปล่อยตัว ลูกแพรจึงรีบออกรถทันที
"ปล่อยไปเถอะแอลตัน " เสียงแซนดี และเธอก็ขับรถออกไป
" ถึงบ้านฉันซะที นะแก นั่งรถเมื่อยก้นไปหมดล่ะ แกเข้ามากินข้าวก่อน แล้วค่อยกลับ"
"ถึงแกไม่ชวน ฉันก็จะเข้าไป" เสียงลูกแพรท้วง
"กลับกันมาแล้วหรอลุก "
"สวัสดีค่ะ แม่ วันนี้ลูกแพรฝากท้องด้วยค่ะ "
"ได้แม่ทำกับข้าวรอไว้แล้ว ลูกทั้งสอง ไปล้างหน้าล้างตาก่อนมั้ย แล้วลงมากินข้าว "
ทั้งคู่ ขึ้นไปล้างหน้าล้างตาบนห้อง แล้วลงมา
"แกอย่าลืม สิ่งที่แกบอกนะเว้ย ว่าจะช่วย"
" รู้แล้ว" งั้นเราลงไปกินข้าวกัน
"ว้าวว กับข้าวน่ากินจังเลยค่ะ "
" กินเลยสิลูก"
"ไม่เกรงใจแล้วนะคะ" ลูกแพรเอ๋ย
"แม่คะ วันนี้ ไปประชุม ลุงเจ๋งว่าจะมีการถ่ายทำที่ดูไบ ค่ะแล้วต้องไปอยู่สามเดือนค่ะ "
" ไปเมื่อไร"
" อีกสองเดือนค่ะ แม่"
" แม่อนุญาต เพราะลุงเจ๋ง เค้าโทรมาบอกแม่แล้ว"
"จริงหรอคะ "
"ใช่จ๊ะ " นี่คงเป็นฝีมือเพื่อนฉันอีกตามเคย สงสัยให้พ่อของเธอ โทรมาขออนุญาต เพราะมาคุยเองคงไม่ได้ไป
"ขอบใจมากนะแก ที่ช่วยพูดให้ "
" ไม่เป็นไร " เป็นการกินข้าวที่ดูน่าอร่อยที่สุดก็ว่่าได้ เลย
- ผู้เขียน
