บทที่ 17
875 คำ
เมื่อวานลุงเจ๋งได้ให้นักแสดงพักกองหนึ่งวัน เพราะจะไปถ่ายทำเอาบรรยากาศ ที่ทะเลพัทยา ฉันเลยใช้โอกาสนี้ ชวนลูกแพร ไปเที่ยวด้วย เราก็ขับรถตามทีมงานไป ว่าแล้วก็หยิบโทรศัพท์ ขึ้นมา
" ลูกแพร ตื่นยังว่ะเนี่ย " เสียงฉันถาม มาปยังปลายสาย
" ยังไม่ตื่น มีอะไร "
" เราไปเที่ยวทะเลกัน "
"งานของกองถ่ายใช่มั้ย "
"ใช่
" กี่โมงล่ะ"
"สิบโมง"
"งั้นเดี๋ยวฉันไปรับแกนะเคลย์ แกเตรียมซื้อของกินไปด้วย "
"ตกลง " หลังจากที่จบการสนทนา ฉันก็ลุกจากที่นอนเตรียมตัวไปซื้อของ ที่ตลาด เอาไว้กินที่รถ
" แม่คะ เคลย์จะไปตลาด เอาอะไรมั้ยคะ"
"ไม่จ๊ะลูก "
เธอขี่มอไซต์ คันโปรด ขับไปตลาด เพื่อจะเตรียมของไปทะเล อีกไม่กี่ชั่วโมงข้่างหน้า ซื้ออะไรดีน้าาา
"ผลไม้ มั้ยจ๊ะหนู" ป้าคนหนึ่งถาม
"ไม่ค่ะป้า" ฉันเลือกซื้อข้าวเหนียว หมูปิ้ง ไก่ย่าง และผักสลัด เอาไว้กินบนรถ ส่วนช่วงเย็นค่อยหาซื้อ ตามตลาดก็ได้
"เคลย์ใช่มั้ย " ฉันหันไปตามเสียงทัก"
"ดาร์วิน ใช่มั้ย แกกลับมาเมื่อไร "
"สองสามวัน แล้ว" ดาร์วิน คือเพื่อนสนิทอีกคน ที่ไปอยู่เมืองนอก นานๆครั้งจะกลับมาบ้าน
"วันนี้แกว่างหรือเปล่า ไปเที่ยวทะเลกับพวกฉันมั้ย"
"พวกแกไปเที่ยวกันหรอ ฉันไปด้วย"
"ไปสิ"
" เดี๋ยวฉันไปรับแกที่บ้าน "
"โทรเข้าเครื่องฉัน"
"ฉันโทรไปแล้ว แกโทรมาหาได้เลย งั้นขอไปเตรียมตัวก่อนนะ"
"ตกลง ฉันว่าไอ้ลูกแพร ต้องดีใจแน่เลย"
"เดี๋ยวเราค่อยคุยกัน"
ฉันเจอดาร์วินที่ตลาด และเราก้แลกเบอร์ กัน จึงรีบโทรไปบอกลูกแพร ลูกแพรเมื่อรู้ข่าว เธอดีใจมาก และเตรียมตัวจะมารับพวกเรา บ้านของดาร์วินอยู่ซอยสาม ซึงอยู่ในละแวกเดียวเดียวกับบ้านฉัน พวกเราสนิทกันมาก ตั้งแต่อยู่ม.ปลาย วันนี้ เขากลับมาแล้ว พวกเราจะไปเที่ยว และรำลึกความหลังกันซะหน่อย
"มาแล้วหรอลูกแพร" นางถอนรถ เข้า เพื่อที่จะเปิดท้าย เอาของขึ้นรถ
"มาๆ ฉันช่วย " ลูกแพรลงจากรถ แล้วยกของขึ้นท้าย เมื่อเตรียมของเสร็จ พวกเราเริ่มไปรับบ้านดาร์วิน
" นี่แก พอแกบอกว่า มันกลับมาแล้ว นะ ฉันดีใจมาก "
"แันก้เหมือนกัน เราเจอกันที่ตลาด มันกลับมาสองสามวันแล้ว "
" เอางี้มั้ยเราค้างที่นั่นสักคืน "
"เออ ความคิดดี"
,ลูกแพร ขับรถตามที่ดาร์วินบอก อยู่ซอยสาม หลังนี้แน่เลย ซึ่งมีหนุ่มผิวขาวออกมายืนรออยู่หน้าบ้าน
"ใช่แล้ว แก นั่นไง มันออกมารอหน้าบ้าน"
"จอดๆแก" ฉันสั่งให้ลูกแพรจอดรถ นางจอดและลงไปทันที
"ที่รักกกก กลับมาเมื่อไรจ๊ะ ลูกแพร ทักเพื่อนรัก และวิ่งเข้ากอดเขาทัน ดาร์วินก็กอดตอบ
"คิดถึงแกนะ"
"ฉันเหมือนกัน"
ภาพที่ทั้งคู่กอดกัน ทำให้โจชัว ซึ่งบ้านอยู่หลังตรงข้าม มองเห็นหมดเลย นั่นมันยัยลูกแพร นิ ยืนกอดกับผู้ชาย เสียด้วย แต่ทำไมเขาเห็นภาพนี้ กลับรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที ไม่ชอบเลย แล้วกอดนานด้วย เขาอยากจะเข้าไปดึงแล้วต่อยหน้าผู้ชาย คนนั้น เสีย เขาตบหัวตัวเองเบาๆ และบ่นกับตัวเอง นี่ฉันเป็นอะไรเนี่ย คิดอะไรเพ้อเจ้อ เขามองทางหน้าต่างอีกรอบ และพบว่า มีเคลย์ ลงมาจากรถ และโผล่เข้ากอดอีกคน อะไรเนี่ย ยืนกอดกันไม่อายหรือไง ในระหว่างที่เขาบ่น แอลตันที่อยู่บนชั้นสาม ก้เห็นทุกอย่างเช่นกัน เหมือนทั้งสาม กำลังจะไปไหน ในท้ายรถ มีของเต็มไปหมด เขาจึงเดินลงมาหาโจชัว และลองให้ไปถามเคลย์ดู เพราะเขาและเธอ สนิทกัน เผื่อเธอจะบอก และเป็นไปตามคาด โจชัวเดินออกไปและข้ามไปอีกฝั่ง
" อ้าวเคลย์ มาทำอะไรแถวนี้ ครับ" โจชัวถาม
"มารับเพื่อนค่ะ พวกเราจะไปเที่ยวทะเล "
"ไปบอกเค้าทำไม แก " ลูกแพรท้วง
"เถอะ น่าา " หลังจากที่ขนของกันเสร็จ พวกเราจึงขึ้นรถ
"ไปก่อนนะคะ พี่โจ ออ พวกเราไปเที่ยวทะเลบางเสน ค่ะ ว่างๆก็ตามมานะคะ " เธอกล่าวแล้วขึ้นรถไป เมื่อเขารู้แล้วว่า พวกเธอจะไปไหน จึงข้ามกลับมาฝั่งบ้านตัวเอง ก้เห็นว่า แอลตันยืนอยู่ พวกเธอไปเที่ยวทะเลกัน เราจะตามไปมั้ย
"ไม่ไป นายว่างก้ไปเถอะ "
"ผมขี้เกียจขับรถ วันนี้ผมจะปล่อยไป " พวกเขาไม่ไป แต่ใช่ว่าจะม่ติดตาม แอลตัน สั่งให้คนขับรถ ติดตามพวกเธอไป และนี่ก็คงเป็นแผนโจชัว อีกเช่นกัน เพราะเขารู้นิสัยพี่ชายตัวเองดี
- ผู้เขียน
