บทที่ 15
547 คำ
" มาแล้วจ้า ส้มตำ ใครจะกินมาหยิบเลยนะ" ช่วงพักกองวันนี้ นอกจากข้าวที่กองแล้ว พวกเราออกไปซื้อส้มตำ เจ้าเดิม ร้านเดิม ที่อร่อยในสามโลก สำหรับฉันนะ ว่ามันอร่อย ฉันเทส้มตำใส่จาน และมานั่งที่เดิมประจำใกล้ริมบึง เพราะนั่งลมพัดเย็นสบาย พวกเรานั่งกินกันอย่างอร่อย แต่ดันว่ามีพระเอกของเรา มานั่งแจมด้วยคน
"นี่กลิ่นอะไร ทำไมมันฉุนจัง"
"ก็กลิ่น ส้มตำปลาร้า ไง "
" เคลย์ กล้ากินไปได้ไง "
"เอานี่ ช้อน ลองกินดู กลิ่นอาจจะฉุน แต่รับรองความอร่อย และอย่าลืม กินเสร็จ ต้องแปรงฟันด้วยนะ " ตอนแรกคิดว่าเขาคงไม่กล้ากิน ที่ไหนได้ หยิบช้อนไปแล้วตักใส่ปาก
" อร่อย ดีนิ แต่กลิ่นแรงไปหน่อย"
"ก็กินเสร็จ ไปแปรงฟันด้วยล่ะ" เสียงพวกเรานั่งกินกัน ดังไปเข้าหูแอลตัน เขาไม่นึกว่า ไอ่น้องชายเขา จะสนิทกับหญิงสาวมากขนาดร่วมนั่งกินส้มตำด้วยกัน มองแล้วอิจฉาน้องชาย โจชัวกินได้ สองสามคำ แล้วลุกขึ้นเพราะสู้กับเผ็ดของส้มตำไม่ไหว เขาเดินไปที่แอลตัน จึงหยิบชา ของแอลตันมาดื่ม ลดความเผ็ด
"กลิ่นอะไร นะแอลตัน"
"ส้มตำครับ "
"สงสัยส้มตำปลาร้า แน่นอน "
"ครับ เคลย์ ให้ผมลองกิน แต่ผมสู้ความเผ็ดไม่ไหว"
"นายแปรงฟันเลยนะ กลิ่นเหม็นมาก"
" งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ" ดีที่วันนี้ฉากของเขาจบแล้ว ไม่งั้นกลิ่นส้มตำคงทำให้นางเอกเราไม่ไหว แน่นอน
โจชัวออกจาห้องน้ำ จึงเห็นว่า เคลย์ อยู่ซุ้มเสื้อผ้า เขายื่นเสื้อผ้า ให้เธอ
"ค่ะ" เธอรับมา แล้วกล่าวขอโทา วันนี้ ที่ชวนเขากินส้มตำ อาจจะดูไม่เหมาะ
"ไม่เป็นไร"
" วันนี้พี่โจกลับก่อนนะคะ เพราะคิวพี่ไม่มีแล้วค่ะ "
" ครับ ผมกำลังเตรียมตัวพอดี " เขาเดินจากไป
และเห็นว่าแอลตัน ยืนรอที่รถเขาแล้ว ดูเหมือนว่าเขากลัวแม่นางเอกจะเห็น
" แซนดี้ เข้าฉากอยู่" พี่ไม่ต้องกลัว
" วันนี้ฉันเห็นนายกับเคลย์ ดูสนิทจนเกินไปหรือเปล่า "
" ปกติน่าพี่ "
" แกชอบเคลย์ หรือเปล่า"
" ไม่ครับ "
" งั้นคนนี้ พี่จอง " แอลตัน ได้ยินแบบนั้น ถึงกับรีบขึ้นรถเข้าไปคุยในรถ เผื่อคนแถวนี้จะได้ยิน
"เมื่อไร ครับเนี่ย"
"ไม่รู้สิ พี่ว่าคนนี้ใช่สำหรับพี่ "
"จะดีหรอพี่ พี่เป็นชีคคา แห่งทะเลทรายนะครับ"
"แล้วไอ้คนที่เป็นชีคคา เค้าห้ามมีเมียหรอว่ะ "
"ผมกลัวว่าเธอจะไม่ยอมเสียมากกว่า ผมว่าก่อนอื่น พี่ไปจัดการพวกฮาเร็ม ของพี่ก่อนดีกว่ามั้ย " คำถามนี้เป็นอีกคำถามที่ทำเอาคนฟังถึงอึ้ง เรื่องฮาเร็ม จริงๆแล้วเขาไม่ต้องการด้วยซ้ำ แต่เพราะ เขาเป็นชีคคา จึงจึงมีเครื่องบรรณาการ จากต่างเมือง เพื่อแลกกับอิสระ ในการสู้รบมากกว่า
" เรื่องนั้นฉันจัดการเอง "
"แกแค่เปิดทางให้ฉันก็พอ "
- ผู้เขียน
