ผมหยิบบุหรี่บนโต๊ะลุกเดินออกไปสูบตรงระเบียงข้างนอก ผมรู้ที่ทำไปเมื่อกี้ฟาร์วกลัวและโมโหแต่ผมก็บอกแล้วป่ะวะว่าไม่ให้ไป ก็ผมไม่ชอบ! ทำไมแม่งวุ่นวายน่ารำคาญขนาดนี้ก็ไม่รู้อยู่ดีไม่ได้แม่งต้องมีปัญหามาตลอด!
"สัสแม่ง!!"
โครมม!!
ผมถีบโต๊ะเก้าอี้ระบายอารมณ์โมโหแม่งต้องระบายไม่งั้นผมได้ลงกับฟาร์วอีกแน่ น่ารำคาญโครตหงุดหงิดชิบหายเลยเว้ย!!
"นายมันบ้าวี!"ฉันได้ยินเสียงอะไรแตกเสียงดังด้านนอก ไม่รู้ว่าวีเกิดบ้าอะไรขึ้นมาถึงขั้นทำร้ายข้าวของแล้วก็ฉัน!
ฉันถอดเสื้อออกเหลือแค่สายเดียวถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่นอนลงบนเตียง ฉันนี่โง่เนาะโดนหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า! โง่เชื่อผู้ชายที่หวังแต่เอาพอเบื่อก็ทิ้ง! ฉันแม่งไร้ประโยช์นแถมยังโง่อีก!
กึก
ฉันผงกหัวขึ้นมองวีเดินเข้ามาสภาพเหลือบ็อกเซอร์ตัวเดียวกลิ่นบุหรี่แรงมากสูบทีกะอัดให้เป็นมะเร็งตายเลยรึไง!! ไม่สงสารจมูกฉันเลย!
"มองไรของเธอ"ฟาร์วผงกหัวมองผม หึ! ด่าผมอยู่ใ
