ยังไม่ทันจะลุกหนีก็ถูกรวบตัวไว้ก่อน อ้อมแขนรัดแน่นราวปลอกเหล็ก ทำให้หายใจแทบไม่ออก คนกอดยังแกล้งออกแรงรัดแน่นมากขึ้น ใบหน้าคมซบอยู่ข้างซอกคอ ลมหายใจร้อนผ่าวสัมผัสแก้มนวล จนร้อนวูบวาบ
“ปล่อยฉันนะนายราฟ”
“ลีเดียอยู่ที่ไหน ทำไมเธอถึงต้องปลอมตัวเป็นลีเดียด้วย”
“เอ่อ... ลีเดียคุยธุระกับเฮียวินท์อยู่ เธอไม่อยากให้ใครรบกวน เลยขอให้ฉันช่วย”
เหตุผลของยายสิงห์น้อย ทำให้มาทาดอร์หนุ่มยอมคลายอ้อมกอด แต่ไม่ยอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระ ร่างน้อยในอ้อมแขน หอมกรุ่น นุ่มนิ่มไปทั้งตัว เขาไม่อยากปล่อยให้เธอออกไปจากอ้อมแขนเลย ราฟาเอลแอบสูดดมซอกคอหอมๆนั้น หลายครั้ง
“ถ้าอย่างนั้น เธอก็ต้องคุยเป็นเพื่อนฉันแทนลีเดีย ฉันจะปล่อยเธอเมื่อลีเดียกลับมา” เขารั้งร่างบางให้นั่งลงบนตัก สอดแขนโอบรอบเอวคอด คนโดนกอดดิ้นยุกยิก เมื่อใบหน้าคมเข้มแนบลงมากใกล้ชิด จนลมหายใจรินรดแก้มนวลแผ่วๆ ร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
“คืนนี้ อยู่เป็นเพื่อ
