ตอนที่ 3.
1514 คำ
ตอนที่ 3.
ลมหายใจอ่อนเบาแทบไม่รู้สึก จนเขานึกว่าเธอตายไปแล้ว ในขณะนั้นหัวใจของเฟอร์นันโด เหมือนถูกมีดคมเฉือนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เมื่อเห็นหน้านภวินท์ผู้ชายที่ทำร้ายหัวใจของกีรดารินทร์ เขาจึงบอกชายหนุ่มว่าเธอได้ตายแล้ว และจัดฉากทุกอย่างให้ผู้ชายคนนั้นเข้าใจว่ากีรดารินทร์ได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ เขาต้องการลงโทษนภวินท์ให้ได้รับความเจ็บปวดเหมือนที่กีรดารินทร์ได้รับ
กีรดารินทร์ต้องเจ็บปวดอย่างสาหัสทั้งกายและใจ เธอสูญเสียพ่อก่อนหน้านั้นยังถูกผู้ชายที่ตัวเองรักสุดหัวใจ ทำร้ายจิตใจอีก หญิงสาวถูกทำร้ายทั้งกายและใจอย่างหนักจนเกินทานทนไหวนอนเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่นานเกือบเดือน เมื่อฟื้นขึ้นมาพบว่าความทรงจำทั้งหมดของเธอได้หายไป อาการความจำเสื่อมทำให้เฟอร์นันโดสามารถใส่ข้อมูลใหม่ให้กีรดารินทร์ และเขาก็ได้ลูกสาวบุญธรรมนามว่า ลีเดีย มาเป็นน้องสาวของราฟาเอล สองปีที่ผ่านมาความรักของเขากับราฟาเอลที่มอบให้ลีเดียทำให้เธอมีความสุข จนไม่เหลือคราบสาวน้อยผู้น่าสงสารคนเก่าอีกเลย
“อังตวน อย่าให้ผู้ชายคนนั้นเข้าใกล้ลีเดียอีก” เขาหันมาสั่งลูกน้องคนสนิท
“ครับนาย”
อังตวนค้อมศีรษะรับคำบัญชา สองปีที่ผ่านมาเขากับนายแผนบอดี้การ์ดที่ตามมาจากเมืองไทย ได้ดูแลคุณหนูลีเดียมาตลอดจนเกิดความผูกพันขึ้น เขารู้สึกรักและเอ็นดูลูกสาวบุญธรรมของนายไม่ต่างจากคุณราฟนายน้อยของเขาเลย อังตวนย่อมปกป้องดูแลคุณหนูอย่างเต็มอกเต็มใจยิ่ง ต่อให้ผู้เป็นนายไม่สั่งเขาก็ไม่มีวันให้ผู้ชายคนนั้นเข้าใกล้คุณหนูเด็ดขาด
สนามสู้วัว Plaza de Toros de Las Ventas มาดริด
“เฮียวินท์ รีบเข้าไปข้างในกันเหอะ เดี๋ยวไปดูเขาสู้วัวไม่ทันนะ เห็นหรือเปล่าเขาจะปิดประตูแล้วนะ”
สิงหกัลยาลากแขนของนภวินท์ที่มัวแต่ถ่ายรูปด้านหน้าทางเข้าสนามให้เข้าไปด้านใน เพราะใกล้เวลาเริ่มสู้วัวแล้ว โปรแกรมวันนี้ มาทาดอร์ชื่อก้อง นามว่า ราฟาเอล จะเป็นคนลงสู้วัว เธอไม่อยากพลาดวินาทีสำคัญที่เฝ้ารอ รุ่นพี่คงไม่รู้ว่ากว่าเธอจะได้ตั๋วมาลำบากแค่ไหน ราคาของมันแพงกว่าปกติเกือบเท่าตัว เมื่อไม่สามารถซื้อได้จากระบบขายตั๋วปกติเธอจำเป็นต้องซื้อตั๋วผีราคามหาโหดนี่แทน
“เพิ่งห้าโมงเองยายลิง เขาเริ่มสู้วัวกันทุ่มหนึ่งนู่น แกจะรีบเข้าไปดมขี้เต่าหนุ่มสเปนหรือไง ขอฉันเก็บภาพให้ครบก่อนได้ไหม”
นภวินท์ไม่สนใจท่าทางร้อนรนของรุ่นน้องสักนิด เขาดึงมือที่เกาะแขนออก แล้วยกกล้องขึ้นถ่ายภาพบรรยากาศรอบสนามสู้วัวซึ่งจุคนได้มากกว่าสองหมื่นคน อาคารสีน้ำตาลสถาปัตยกรรมแบบ Neo-Mudejar*1 สวยงามจนช่างภาพหนุ่มต้องเดินถ่ายไปทุกมุม เขาติดใจรูปปั้นวัวกระทิงกับมาทาดอร์ที่อยู่ด้านหน้าเป็นพิเศษ ตั้งใจเก็บภาพให้ครบก่อนจะเข้าไปด้านใน
ผู้คนมาดูการแสดงมีมากเพราะเป็นช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ส่วนหนึ่งเป็นนักท่องเที่ยวที่มากับกรุ๊ปทัวร์ท่องเที่ยว การดูการแสดงตื่นเต้นนี้แลกกับการสังเวยชีวิตของวัวกระทิง ในความคิดของช่างภาพหนุ่มมันน่าสลดใจมากกว่าน่าดู เขาไม่อยากดูการแสดงโชว์นี้แม้แต่น้อย หากอาชีพบังคับให้เขาต้องฝืนความรู้สึกตัวเอง
“เฮียวินท์ก้อ หนูอยากให้เฮียเก็บภาพด้านใน จะได้บรรยากาศกว่าข้างนอกนี่เยอะเลยนะ”
สิงหกัลยายกงานขึ้นมาหว่านล้อมผู้เป็นรุ่นพี่ ดวงตากลมโตมีขนตาหนางอนสวยนั้น พยายามส่งสายตาอ้อนวอนเขา ทำให้คนถูกจ้องถอนหายใจแรงๆ รามือจากการกดชัตเตอร์
“เออ... ไปก็ไป ฉันรำคาญแกเหลือเกินยายลิง นี่แกไม่คิดจะแต่งตัวให้มันเหมือนมนุษย์คนอื่นมั่งหรือไง” นภวินท์มองร่างสูงเพรียวของรุ่นน้องด้วยสายตาระอาเอือม “ไอ้กระโปรงยาวย้วยลายๆอย่างกับผ้าปูโต๊ะแบบนี้ มันสวยตรงไหน สร้อยหินรุงรังพวกนี้ด้วย แกจะขนมาใส่ให้หนักคอทำไม”
การแต่งตัวของสิงหกัลยาทำให้ นภวินท์ไม่อยากเดินใกล้ เขากลัวคนเข้าใจผิดว่าควงสาวสติไม่สมประกอบมาออกเดท ไม่ว่าอากาศจะหนาวจะร้อน เจ้าหล่อนยังคงแต่งแฟชั่นสไตล์โบฮีเมี่ยนหรือที่ชอบเรียกกันว่าสไตล์สาวยิปซี ไม่ว่าจะอยู่เมืองไทยหรืออยู่ประเทศไหน สิงหกัลยาก็แต่งตัวแบบนี้ตลอด
“เฮียไม่รู้อะไร แต่งแบบนี้มันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของหนู ถ้าหนูแต่งตัวแบบคนอื่นหนูก็ไม่แนวสิเฮีย”
สิงหกัลยาหมุนกายให้คนว่าดู กระโปรงยาวกรอมเท้าสยายไปตามแรงหมุน ผมยาวสลวยเป็นลอยสวยยาวระบั้นเอวมีที่คาดรัดเกล้าประดับดอกไม้สีสด ทำให้นภวินท์ส่ายหน้าเขาเดินนำยิปซีหลงถิ่น เข้าไปด้านในปล่อยให้คนตัวเล็กกว่าวิ่งตุบตับแหวกผู้คนตามมา
“ไอ้เฮียวินท์นี่ ทิ้งน้องได้ไงวะ ไปไหนแล้วเนี่ย”
สิงหกัลยามองหารุ่นพี่หนุ่ม ร่างสูงเดินนำไปไกลแล้ว โชคดีเก็บตั๋วไว้คนละใบไม่งั้นเธอคงอดดูการสู้วัวแน่ หญิงสาวเปิดกระเป๋าสะพายใบเล็กของตัวเองหยิบตั๋วส่งให้คนเฝ้าประตู ร่างสูงเพรียวพาตัวเองไปยังที่นั่งในชั้นตั๋วที่เธอซื้อซึ่งอยู่ในชั้น Sombra ซึ่งมีแดดบ้างร่มบ้าง เมื่อได้ที่นั่งมือเรียวบางก็หยิบกล้องถ่ายรูปขนาดกระทัดออกมา แม้ไม่ใช่มืออาชีพแต่กล้องดิจิตอลอันนี้สามารถถ่ายรูปได้สวยพอใช้ หญิงกดชัตเตอร์ลองถ่ายรูปบรรยากาศรอบๆตัว ผู้คนเริ่มทะยอยเข้ามาตามจุดที่นั่งชมของสนาม ราคาถูกสุดจนถึงแพงสุดตามลำดับ จุดที่หญิงสาวนั่งอยู่ราคาเกือบแพงสุด แต่ราคาตั๋วที่ซื้อมาราคาของมันเท่ากับจุดนั่งชมที่แพงสุด ซึ่งมีชื่อเรียกว่า Sambra ที่นั่งในโซนนั้นมีร่มเงาไม่โดนแดด สิงหกัลยาแอบอมยิ้มเมื่อมองไปยังด้านข้างบันไดแล้วพบร่างของช่างภาพหนุ่มรุ่นพี่ของตัวเองยืนปาดเหงื่ออยู่ ก็ตั๋วของเขาที่เธอหาได้มันเรียกว่า Sol ถูกสุดๆแถมโดนแดดเต็มๆ ด้วยน่ะสิ แดดที่สเปนร้อนพอๆกับช่วงบ่ายจัดของเมืองไทย กว่าดวงอาทิตย์จะลับขอบฟ้าก็ร่วมสามทุ่มกว่า สิงหกัลยาหวังว่ารุ่นพี่คงทนร้อนไหว เธอไม่ได้เห็นแก่ตัวหรอกนะแต่งบของน้าเป๋งให้มาจำกัดนี่นา
“ขอโทษนะเฮียวินท์ ทนร้อนไปก่อนนะ”
แม่ยิปซีสาวลูกครึ่งเอ่ยขอโทษรุ่นพี่ในใจ ก่อนจะหันไปสนใจขบวนพาเหรด กล้องถ่ายรูปในมือถูกกดรัวไม่ขาดระยะ เก็บภาพทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในสายตา หญิงสาวเบนกล้องไปถ่ายรูปตรงที่นั่งของนภวินท์กะจะเก็บภาพเขาในมุมสูงไว้สักภาพเอาไปให้น้าชายดูที่เมืองไทย เลนส์กล้องซูมภาพจับภาพของรุ่นพี่หนุ่ม ปลายนิ้วกำลังจะกดชัตเตอร์ ขณะเดียวกันมีชายร่างใหญ่ศีรษะเถิกล้านเดินเข้ามาบังมุมกล้องพอดี
“ว้า! ตาขุนช้างนี่มายืนบังเฮียวินท์อีก”
สิงหกัลยาอุทาน หญิงสาวตั้งใจเก็บภาพนภวินท์ต่อ แต่ชายคนนั้นก็มายืนบังอีก เขากำลังถกเถียงอะไรบางอย่างกับผู้ชายร่างผอมสูงสวมแว่นตาดำคนหนึ่ง ท่าทางของทั้งสองเหมือนกำลังทะเลาะกันอยู่ มีการผลักอกกันไปมา ก่อนที่ชายร่างผอมจะชี้หน้าชายหัวเถิกแล้วเดินจากไป ทุกภาพถูกช่างภาพมือสมัครเล่นเก็บภาพไว้หมด สิงหกัลยานึกสนุกเมื่อถ่ายรุ่นพี่ไม่ได้ก็เลยถ่ายภาพคนทะเลาะกันแทน เธอไม่รู้ว่าภาพนี้กำลังทำให้คนถ่ายต้องพบกับปัญหามากมายในอนาคต
ผู้คนต่างทะยอยเข้ามาในสนามสู้วัวจนเต็ม เสียงพูดคุยกับเสียงอึกทึกดังหนวกหู หากไม่รบกวนสมาธิของช่างภาพ นภวินท์ยังทำหน้าที่เก็บรายละเอียดของบรรยากาศในสนามสู้วัวแห่งนี้ไปเรื่อยๆ ตั๋วราคาถูกทำให้เขาได้ที่นั่งชมแถวบันได นั่นกลับทำให้เขามีอิสระในการเดินสำรวจและถ่ายภาพไปทั่วๆ โดยไม่สนใจจะชมการแสดงสักนิด หากราคาตั๋วแพงเขาอาจยอมทนนั่งดูให้คุ้มค่าตั๋ว
- ผู้เขียน
