“สู่รู้ไม่เข้าเรื่อง” ธาราเหน็บด้วยความโมโห เจ้าพ่อผู้นี้รู้และอ่านใจเธอออกไปเสียทุกอย่าง
เรียวปากอิ่มสีกุหลาบที่อยู่ล่อตาล่อใจ ไม่อาจทำให้ไคล์ระงับความต้องการของตนเองได้ เขากดจุมพิตหนักหน่วงตักตวงความหวานฉ่ำเป็นเวลานานเนินจนพอใจ จึงผละริมฝีปากออกแล้วเอ่ยตอบให้ธาราต้องเลิกคิ้วขึ้นสูงด้วยความแปลกใจ
“นี่คือความสัตย์จริงธารา ผมไม่เคยเลือกเสื้อผ้าให้นางบำเรอคนไหนทั้งนั้น คุณเป็นคนแรกและจะเป็นคนเดียวที่ผมเลือกเสื้อผ้าให้คุณสวมใส่ไปตลอดทั้งชีวิต”
ธาราถึงกับนิ่งงันไปกับประโยคในตอนท้ายของไคล์ หากเป็นเช่นดั่งที่ไคล์เอื้อนวาจาออกมาก็คงดีไม่น้อย แต่หญิงสาวรู้ดีว่าไม่มีทางเป็นไปได้
“ฉันไม่คิดว่าตนเองจะอยู่กับคุณได้นาน จนกระทั่งได้รับเกียรตินั้นจากคุณ”
คำพูดของธาราสร้างความแปลกใจให้กับไคล์เป็นอย่างมาก เพราะเจ้าพ่อหนุ่มไม่เข้าใจว่าหญิงสาวหมายความว่าอย่างไรกัน
“คุณหมายถึงอะไร ธารา”
ธาราเลือ
