Chapter 10 พรหมจรรย์ของผีสาว
ความอวบอิ่มของกลีบดอกไม้แรกแย้มถูกเบียดเข้าหากันจนเมล็ดแห่งความซ่านเสียวปลิ้นออกมา เขาใช้ปลายนิ้วสัมผัสติ่งเมล็ดนั้นแผ่วเบา
“อ๊ะ ซี้ด...”
นางบิดกายกระถดก้นราวกับจะหนีแต่แล้วกลับเปลี่ยนใจยกขยับเข้าหานิ้วของเขา
เขาใช้นิ้วกลางค่อยๆ สอดแสรกเข้าไปในใจกลางกลีบบุปผา มันคับแน่นและชื้นแฉะเบียดเสียดนิ้วของเขาราวกับกำลังจะดูดกลืน สัมผัสหวามน่าหลงใหลนี้ทำให้เขาถึงกับลอบกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่
นี่แค่นิ้ว! บุปผางามยังรัดแน่นถึงเพียงนี้ หากว่าเป็นแท่งทวนของเขาเล่า บุปผาเย้ายวนคงกลืนกินมันจนมิดด้ามเป็นแน่
“อูวส์ นายท่านเจ้าขา....”
เขาค่อยๆ เสียบนิ้วกลางเข้าไปจนสุด แล้วชักออกมาช้าๆ มองใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่านของนางแล้วหยักยิ้ม จากนั้นจึงค่อยๆ เร่งจังหวะปลายนิ้วแทงเข้าแทงออกรัวๆ
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ซี้ด....”
ส่งผลให้น้ำเกสรใสไหลเยิ้มออกมาจนเปื้อนฟูกนอน เขาก้มตัวลงตวัด
