ของใช้ส่วนตัว มะ หมายความว่าไง แบบนั้นเหรอ?
“ปากกัปตันก็เหมือนแปรงขัดส้วม ที่เจแปนอยากใช้ขัดส้วมมาก จำไว้นะ ว่าเจแปนไม่ใช่ของใช้ ถ้าจะดูถูกเจแปนโดยการเอาตำแหน่งมาล่อ ก็อย่ามาคุยกับเจแปนดีกว่า!”
‘แปะ แปะ แปะ’ กัปตันต้นไม้ปรบมือแล้วหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่เขาจะเอามือค้ำกำแพง แล้วจ้องหน้าฉัน
“หึหึ ไม่ต้องห่วง ฉันได้ใช้เธอ และเธอได้ขัดฉันแน่นอน” พูดจบเขาก็ม้วนปลายผมฉันเล่น ก่อนฉันจะไม่ใจเย็น รีบพลักเขาออกไป
สายตาเขามันยังไงกันแน่ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ฉันยืนอยู่ตรงนี้แล้วรู้สึกไม่ปลอดภัยจริง ๆ ฉันรีบมองซ้ายมองขวาและตัดสินใจเดินหนีเขาไปที่ลิฟต์ จนฉันเดินสวนกับกัปตันไคล์และผู้ชายคนนึงระหว่างทาง
“อ้าววว หนีอะไรมา...” กัปตันไคล์ชี้มาที่ฉัน พร้อมปรือตาหนัก ๆ ขึ้นถาม จนฉันรีบหันไปดูกัปตันต้นไม้ที่เดินตาม แล้วเดินไปหลบหลังกัปตันไคล์ทันที
“กัปตันต้นไม้จะทำร้ายเจแปนค่ะ ช่วยเจแปนด้วยด้วยนะคะ”
“ห้ะ?”
