ฐิติรดาเริ่มพ่ายแพ้ให้กับความต้องการของตนเอง หญิงสาวยกมือเล็กขึ้นไปลูบไล้ตรงหน้าอกกว้างแข็งแกร่งเต็มไปด้วยไรขนอ่อนๆ กดเคล้นคลึงสะกิดต้องยอดถันสีเข้มเลียนแบบกริยาที่เจ้าชายคามิลเคยมอบความสำราญให้กับเธอ พร้อมกันนั้นก็กดกายยั่วยวนให้ดินแดนแห่งรักเสียดสีกับความแข็งขึงชูชัน จนได้ยินเสียงคำรามลั่นหลุดออกมาจากคนที่นอนตัวเกร็งอยู่ใต้เรือนกายของเธอ
และดูเหมือนว่าการหยอกล้อยั่วยวนเพียงเท่านี้ยังไม่พอสำหรับฐิติรดา หญิงสาวเอื้อมมือประคองกายแข็งขึงด้วยกริยาอ่อนโยน ขยับปลายนิ้วขึ้นลงด้วยจังหวะหนักหน่วง เรียกเสียงครวญครางดังลั่นได้จากเจ้าชายคามิล
“น้ำอิง...หยุด...ทรมานเราได้แล้ว”
เจ้าชายคามิลร้อนระอุไปทั่วทุกเส้นเลือด พระองค์หอบหายใจรั่วเร็ว ขยับพระวรกายตามท่วงทำนองการขยับปลายนิ้วของฐิติรดา ยิ่งฐิติรดารูดปลายนิ้วรัวเร็วมากเพียงใด พระองค์ขยับตามรัวเร็ว สูดปากร้องครางลั่นเมื่อคลื่นแห่งความรัญจวนปะทุเ
