“เจ้าต้องรับผิดชอบการกระทำของเจ้า เข้าใจไหมน้ำอิง”
เจ้าชายคามิลตรัสสั่งสุรเสียงเข้ม เริ่มลงทัณฑ์ฐิติรดาด้วยบทลงโทษเล็กๆ น้อยๆ ด้วยการบดจุมพิตเร่าร้อนแผดเผา ราวกับจะสูบวิญญาณออกจากร่างของคนในอ้อมแขน พร้อมกันนั้นก็เอื้อมพระหัตถ์ร้อนรุ่มลูบไล้เคล้าคลึงหนักหน่วงทั่วปทุมอวบอิ่มงามสล้าง พอผละพระโอษฐ์สีสดออกจากเรียวปากอิ่มแดงระเรื่อ ก็ซุกไซ้ลงมาเรื่อยๆ ตามลำคอระหง ขบเม้มดูดชิมตรงแอ่งชีพจรเต้นรัวเร็ว ก่อนจะลากปลายลิ้นร้อนๆ ตวัดกลืนกินทั่วปทุมอิ่มกลมกลึงทั้งสองข้าง ที่พอเหมาะพอเจาะกับพระโอษฐ์ร้อนผ่าว ราวกับถูกบรรจงสร้างมาเพื่อพระองค์แต่เพียงผู้เดียว
“คุณ...คุณคามิล...อย่าแกล้งน้ำอิงเลยนะคะ”
ฐิติรดาแหงนศีรษะไปข้างหลัง แอ่นอกให้แนบชิดกับพระโอษฐ์ร้อนรุ่ม ที่กำลังตวัดปลายลิ้นรัวเร็วมอบความสำราญให้กับปทุมถันทั้งสองข้าง ไฟปรารถนาที่ถูกจุดให้ลุกโชนด้วยพระโอษฐ์และพระหัตถ์ของเจ้าชายคามิล ทำให้หญิงสาวไม
