บทที่9

1287 คำ

"คืนนี้ให้ฉันสองคนนอนเป็นเพื่อนแกไหม"พริกไทยเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง หลังจากทุกคนพากันแยกย้ายเธอกับอบเชยก็อาสามาส่งแองเจิ้ลที่คอนโดโดยทิ้งรถของสปอร์ตคันหรูของหญิงสาวเอาไว้ที่นั่น "ไม่เป็นอะไร พวกแกกลับไปพักเถอะวันนี้ทุกคนก็เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว" "แต่สีหน้าของแองเจิ้ลไม่ดีเลยนะ พวกเราเป็นห่วง"ริมฝีปากเรียวส่งยิ้มให้กับอบเชยและพริกไทย ความเป็นห่วงจากเพื่อนทั้งสองเธอรับรู้และสัมผัสมันได้ "ฉันไม่เป็นอะไรจริง ๆ ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกกลับไปได้แล้ว ขับรถมืด ๆ ค่ำ ๆ มันอันตราย" "แกไหวจริง ๆ นะ อย่าโกหกพวกฉันสองคนนะโว้ย" "ฉันไม่เป็นอะไรจริง ๆ ไป ๆ กลับกันไปได้แล้วฉันจะเข้าห้องอาบน้ำพักผ่อน" "ถ้ามีอะไรรีบโทรหาพวกเราสองคนเลยนะ" "โอเค ไม่ต้องทำสีหน้าแบบนั้นฉันไม่เป็นอะไรง่าย ๆ หรอก"แองเจิ้ลโบกมือให้ก่อนจะแตะคีย์การ์ดเปิดประตูห้องพัก ปึง 'วันนั้นฉันคงไม่ว่าง' "แกกำลังทำอะไรอยู่นางฟ้า"เกิดควา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม