หลังจากวันนั้นปิ่นปักษ์ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากที่ชอบงานสังคมกลับเอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้องจนคุณปิ่นเงินเริ่มเป็นห่วง พยายามเข้าไปชวนบุตรสาวคุยบ้าง ชวนออกไปโน่นไปนี่บ้างแต่ก็ถูกปฏิเสธตลอดจนหมดหนทางที่จะทำให้บุตรสาวกลับมาร่าเริงเหมือนเดิมแล้ว
“มุกเอาเอกสารที่ตรวจแล้วมาให้ค่ะ”
ขณะที่นั่งหน้าเศร้าอยู่ในห้องนั่งเล่น มุกรินทร์ก็เดินเข้ามาหาคุณปิ่นเงินพร้อมกับยื่นเอกสารที่คุณปิ่นเงินให้เธอทำไปให้ ก่อนคุณปิ่นเงินจะยื่นมือมารับแล้ววางมันไว้ข้างกาย เมื่อตอนนี้ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลยสักอย่าง
“เอ่อ...คุณท่านมีอะไรไม่สบายใจรึเปล่าคะ”
มุกรินทร์ถือวิสาสะถามขึ้น เมื่อเธอเองก็รู้สึกไม่สบายใจที่เห็นผู้มีพระคุณของเธอโศกเศร้าอย่างนี้ ส่วนคุณปิ่นเงินก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองมุกรินทร์
“เธอเป็นยังไงบ้าง ยังแพ้ท้องหนักอยู่รึเปล่า”
“ค่ะ แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะป้านวลเก็บมะม่วงกับมะยมมาให้ท
