หลังจากที่จัดการธุระนอกบ้านของตัวเองเรียบร้อยแล้วหญิงสาวก็กลับมาที่เรือนดารารัสอีกครั้งเพื่อเก็บข้าวของทั้งหมดเพราะก่อนหน้านี้เธอเก็บเสื้อผ้าไปเพียงสองสามชุดเท่านั้นและไปนอนค้างกับยาหยี เตรียมย้ายกลับไปอยู่บ้านของตนเองระยะหนึ่ง เธออยากได้เวลาทบทวนอะไรอีกสักหน่อยเพื่อความมั่นใจ จังหวะที่เธอกำลังเก็บข้าวของลงกระเป๋าก็มีคนตัวโตเปิดประตูห้องนอนเธอเข้ามาอย่างถือวิสาสะ
“เขามาทำไมคะ นี่มันพื้นที่ส่วนตัวนะ”
“ขวัญพี่ขอโทษนะ ขวัญให้อภัยพี่เถอะนะครับ ขวัญอย่าไปนัดบอดอีกเลยนะคะ”
“คุณรู้ได้ยังไง”
“อิฐคือเพื่อนของพี่ อย่าไปให้ความหวังมันเลยนะครับ”
“ฉันไม่เคยให้ความหวังใคร ออกไปได้แล้วค่ะอย่าทำให้ฉันต้องเสียเวลาไปมากกว่านี้เลย”
“ที่รักฟังพี่ก่อนนะครับ ที่รักต้องใจเย็นๆนะครับ ที่รักไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว”
“คุณกำลังจะสื่ออะไรกันแน่”
“พี่พร้อมจะดูแลขวัญกับลูกนะครับ” เขาบอกออกไปน้ำเสียงจริงจัง
“ลูก? ต
