“อลิน” เทรย์เปิดประตูห้องออกมาก็พบกับอลินที่เป็นเจ้าของเสียงกริ่ง ซึ่งเขาก็คิดไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นเธอ
“อลินอยากได้รถสักคัน พี่เทรย์ช่วยแนะนำหน่อยสิคะ”
“พี่ว่าอลินให้เฮียโซนเป็นคนแนะนำเถอะ เรื่องเครื่องยนต์ ระบบต่างๆ ของรถเฮียโซนรู้ดีกว่าพี่”
“ก็อลินอยากให้พี่เทรย์เป็นคนช่วยเลือก”
“พี่ไม่ว่าง” ในเมื่อพูดไปแล้วเธอไม่ฟัง เขาก็เลือกที่จะปฏิเสธอย่างไม่ใยดี
“ใครมาเหรอคะเทรย์” หญิงสาวที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวพันรอบกายเดินเข้ามานัวเนียร่างสูง อิงซบกายแกร่งอย่างไม่อาย ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนที่อลินเคยเจอที่สนามแข่งรถ
“อลินให้พี่โซนพาไปเถอะ พี่ขอตัว …เราไปต่อที่ค้างไว้ดีกว่า” เทรย์โน้มใบหน้าคลอเคลียหญิงสาวข้างกายอย่างไม่แคร์สายตาของอลินที่จ้องมองมา
“ใจเย็นๆ สิคะเทรย์ อายคนอื่นบ้างสิ” เสียงหวานหยาดเยิ้มมีจริตจะก้านทำเป็นเอียงอาย
“ไม่เห็นต้องอายใคร” ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้จูบลำคอขาว อลินกำมือแน่นแนบลำ
