“วี” “...” “ขอโทษที่ไม่เคยอ่อนโยน แต่ต่อไปนี้ไม่แล้ววี...สัญญาว่าจะไม่รุนแรงกับเธออีกแล้วที่รัก~” “อืม~” เขาจูบฉันอีกครั้ง จูบอ่อนโยนเหมือนเมื่อกี้ แต่ไม่เหมือนครั้งไหนเลยตลอดระยะเวลาสามปี ฉันเผลอจิกเล็บลงไปที่แขนของเขาตอนที่เขาบดเบียดร่างกายลงมาพร้อมกับขบริมฝีปากฉันแล้วดูดมัน ไม่ได้ซึ้งกับคำพูดของเขาแม้แต่นิดเดียว ไม่ว่าจะพูดเล่นหรือพูดจากใจเพราะคำพูดไม่กี่คำเปลี่ยนความรู้สึกที่สะสมมานานไม่ได้หรอก ฉันไม่ซึ้งคำพูดแต่ฉันกำลังเคลิ้มกับความอ่อนโยนที่ไม่เคยได้รับ “อื้อ~” เสียงครางจากฉันเองที่ปากเป็นอิสระแล้วเขาก็ใช้ปากจูบซับตามลำคอแผ่วเบา จูบช้า ๆ ค่อย ๆ ขยับไล้ริมฝีปากลงไปข้างล่าง จ๊วบ~ “ซี๊ด~” หัวใจไม่ได้อินกับอะไรทั้งนั้น แต่ร่างกายมันตอบสนองกับความอ่อนโยน และฉันชอบมันมาก ที่ผ่านมาฉันก็ตอบสนองเขาได้ดีถึงแม้เขาจะรุนแรงหยาบคายก็ตาม พอมาเจอความอ่อนโยนที่ไม่เคยได้รับจะแปลกตรงไหนที่ร่า