รู้สึกเจ็บแปลบราวกับมีเข็มนับร้อยนับพันเล่มระดมทิ่มแทงลงมาบนก้อนเนื้อที่เรียกว่าหัวใจ
“ฉันขอโทษนะ… ที่ต้องพูดกับเธอตรงๆ… เอาเป็นว่าฉันจะไม่อ้อมค้อม ฉันจะให้เงินเธอก้อนนึงถ้ามันจะทำให้เธอออกไปจากชีวิตของพ่อฉันได้เร็วขึ้น… ”
ริต้าคว้าเช็กออกมาจากกระเป๋าแอร์เมสที่เขียนสั่งจ่ายไว้เรียบร้อยยื่นให้กับไข่มุก
“เอ่อ… นี่มันอะไรกันคะคุณริต้า”
ไข่มุกตกใจ
“เงินหนึ่งแสนบาท… ฉันจ้างให้เธอออกไปจากชีวิตของคุณพ่อภายในหนึ่งสัปดาห์ต่อจากนี้… ”
ริต้าสรุป…
ไข่มุกนิ่งอึ้ง น้ำตาไหลออกมา พูดอะไรไม่ออก ก่อนจะเอื้อมมือรับเอาเชกมาอ่านจึงเห็นว่าริต้าเขียนสั่งจ่ายเป็นชื่อและนามสกุลของหล่อนอย่างถูกต้องชัดเจน
อีกสัปดาห์ต่อมา
เช้าวันจันทร์ ไทเลอร์อารมณ์เสียมาก เมื่อรู้จากผู้จัดการฝ่ายบุคคลแจ้งว่าไข่มุกโทรมาลาออก และฝากจดหมายลาออกไว้ในลิ้นชักของโต๊ะทำงาน
“บ้าที่สุด… ”
ไทเลอร์โกรธจัด ยิ่งอารมณ์เสียเมื่อพยายามโท
