Chapter 5

848 คำ
ธาม... ผมเดินออกจากตึกของคณะแล้วรีบตรงดิ่งไปหาพื้นทรายที่คณะทันที ติดต่อไม่ได้เลยไม่รู้ว่าแบตหมดหรืออะไร เมื่อมาถึงที่หน้าคณะก็มีเสียงข้อความของโทรศัพท์ดังขึ้น ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก็ดูก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความโมโห 'พื้นทรายแบตโทรศัพท์หมดนะ ไม่ต้องห่วงกูรับมาแล้ว คืนนี้กูดูแลเอง :)' ผมกดโทรศัพท์โทรไปหาไอ้พื้นดินทันที ไอ้เชี่ยนี่แม่งคือแบบจะให้ผมไปให้ได้ใช่มั้ยเนี้ย ผมกดโทรศัพท์ไปยังเบอร์ไอ้พื้นดินก่อนจะกดโทรออก 'เลยหมายที่ท่านเรียกำไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้' "s**t!!! ไอ้พื้นดิน โธ่เว้ย!!!" ผมสบถออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะตรงดิ่งไปที่ลานจอดรถ ผมต้องไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วตามไปที่ผับ ผมคิดว่าโทรศัพท์พื้นทรายไม่ได้แบตหมดหรอก คงจะปิดเครื่องของเมียผมแล้วลากขึ้นรถไปเลยและก็โกหกว่าตัวมันบอกผมแล้วและผมก็อนุญาต หึ!!แสบมาก เมียผมก็นะเชื่อมันไปได้ยังไงก็ไม่รู้ เห้ออออ บรึ่นนนนนนนนน ผมขับรถกลับมาถึงคอนโดก่อนจะจัดการตัวเอง อาบน้ำแต่งตัวให้พร้อมสำหรับการเที่ยวผับในรอบหลายเดือน ผมงานยุ่งมากแทบจะไม่มีเวลาเวลาเลยมั่ง ผมลองกดโทรศัพท์โทรเข้าเบอร์ของพื้นทราย โทรไม่ติดเหมือนเดิม แสบทั้งคู่แหละผมว่านะเดี๋ยวเจอแน่ หึ!!! @ผับมังกี้ ผมเดินขึ้นมาชั้น V VIP เป็นชั้นสำหรับคนสนิทของเจ้าของร้านหรือลูกค้า V VIP ของเจ้าของร้านเท่านั้น ไม่เปิดให้ลูกค้าปกติเข้ามานั่ง ชั้นนี้เป็นชั้นบนสุดมีระเบียงกระจกมองไปยังเวทีข้างล่างได้อย่างชัดแจ่ว ไม่แปลกที่ใครๆจะเรียกว่าชั้น V VIP "สวัสดีครับคุณธาม ไม่เจอหลายเดือนเลย :)" ผมยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะเดินตรงไปยังโต๊ะของไอ้พื้นดิน โดยมีไอ้เกอร์ ไอ้มังกี้เจ้าของร้าน แล้วก็พื้นทรายกำลังแดนซ์อย่างเมามันส์ตรงระเบียงกระจก "วู้วววววววว สนุกจังงงงง อร๊ายยยย" ผมกอดอกมองพื้นทรายที่ตอนนี้เต้นอย่างเมามันส์คนเดียวมือซ้ายถือป้ายไฟ FC วงดนตรีข้างล่างบนเวที หึ! ยัยแสบเอ้ย "เห้ยยย! มาจริงวะ! ฮ่าๆ " "กูบอกแล้วไงว่ามาชัวร์ จ่ายมาๆๆ" ผมเดินไปนั่งลงระหว่างไอ้เกอร์กับไอ้พื้นดินก่อนจะตบหัวมันสองคนพร้อมกันคนละที เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!!! "ไอ้ธามกูเจ็บนะเว้ย!" "มึงชวนเมียกูออกมาทำไม?" "ก็กูอยากดื่มกับเพื่อนบ้างไง ไอ้พื้นทรายมันก็อยากปลดปล่อยด้วยดูนั้นสิมันมีความสุขจะตาย เรียนหนังสือใกล้จะจบมันจะเครียดๆหน่อย มึงควรจะพามันมาเปิดหูเปิดตาบ้างไม่ใช่เอะอะก็ไม่ว่างต้องทำงาน มึงมีเวลาให้น้องกูบ้าง" ผมมองพื้นทรายที่โยกไปมาตามจังหวะเพลง ผมรู้ว่าผมไม่ค่อยมีเวลาให้พื้นทรายอย่างที่ไอ้พื้นดินบอกจริงๆแหละ จะหาเวลาอยู่ด้วยกันยังยากเลย "กูจะพยายามแล้วกัน แต่มึงอ่ะเพลาๆหน่อย พื้นทรายเป็นผู้หญิงถ้ากูไม่มาแล้วมึงเจอสาวที่ถูกใจมึงก็ปล่อยน้องกลับคนเดียว ถ้ามีอีกครั้งกูจะรายงานพ่อผาละ" "โอ๋ๆธามเพื่อนรัก ดินขอโทษครับบบบ เอาเป็นว่าดินจะไม่ชวนพื้นทรายเที่ยวละ :)" "ให้มันจริง!" มันยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ส่วนผมนั้นไม่เชื่อมันหรอก ผมลุกขึ้นเดินตรงไปหาพื้นทรายตรงระเบียง "พื้นทราย" "พี่ธามมมมมม" พื้นทรายยิ้มอย่างอารมณ์ดีก่อนจะกระโดดกอดคอผมเหมือนเด็กๆ ผมโอบรอบเอวเธอไว้แน่นก่อนจะผละออกเล็กน้อยเพื่อสบตาคุยกัน "เด็กหนีเที่ยว ต้องลงโทษยังไงดี?" พื้นทรายยิ้มแห้งๆก่อนจะออดอ้อนผมสารพัด วิธีการลงโทษของผมมีแค่อย่างเดียวเท่านั้นคือบนเตียง และแน่นอนว่าพื้นทรายจะไม่ได้นอนทั้งคืนแน่เพราะผมจะกวนยันเช้าจนไปเรียนไม่ไหว "เค้าไม่รู้เรื่องเล้ยยยย ไอ้พื้นดินมันลากมาแถมยึดโทรศัพท์เค้าไปอี๊กกกก" "แน่ใจ???" "นะ..แน่ เอ่อ แหะๆ พี่ธามอ่า ก็พื้นทรายอยากจะให้พี่ธามมาผ่อนคลายบ้างนินาไม่งอนเค้านะ จุ๊บๆ" "ยอมรับแล้วสินะว่าเป็นแผนของตัวเอง " ผมยิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อเด็กแสบยอมรับออกมาแล้วว่าร่วมมือกับไอ้พื้นดินหลอกผม "มะ... ไม่ใช่เค้าหมายถึงไอ้พื้นดินแหละมันทำ!" "ไม่ต้องเถียงเอาเป็นว่าคืนนี้พี่จะลงโทษพื้นทราย :)" "ม่ายยยยยย!!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม