น้ำเธอยังเปียกของเราอยู่เลย

698 คำ
“ แล้วทำไมไม่บอก ” “ ก็ไม่เห็นจะถาม ” “ ทำไมหน้าเหมือนพี่เซนอย่างกับแกะ ” คำถามนั้นทำให้อีกฝ่ายหน้าเจื่อนเล็กน้อย “ เซนมันไม่ได้บอกเหรอว่ามีฝาแฝด ” “ อะไรนะ ! ” คำอุทานอย่างตกใจนั้นบ่งบอกชัดเจนว่าเธอไม่รู้ว่ามี อีกคนที่มีดีเอ็นเอเดียวกับเซน “ เป็นแฟนเซนใช่มะ ” “ ใช่สิ เป็นแฟน เป็นคนรัก แล้วนายก็ควรจะบอกตั้งแต่แรกว่าไม่ใช่ ฉันเกือบพลาดมอบความบริสุทธิ์ให้นายไปแล้ว เพราะนึกว่านายเป็นพี่เซน ! ” คิ้วเข้มเลิกขึ้นอย่างแปลกใจ “ อะไร นี่เธอยังเวอร์จิ้นอยู่เหรอ ” เธอไม่ตอบ แต่น้ำตาที่เอ่อคลอหน่วยตากับความเงียบงันนั้นเป็นคำตอบให้กับเขาแล้ว ดวงตาคมกล้าที่ทอประกาย วิบวับอยู่อ่อนแสงลงทันที “ เราขอโทษ ” พลางสาวเท้าเข้าไปใกล้ เธอถอยหลังหนีคล้ายเห็นเขาเป็นตัวเชื้อโรค “ ฉันไม่รับคำขอโทษ เพราะมันไม่ใช่อุบัติเหตุ นายตั้งใจจะทำมันตั้งแต่ทีแรก ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย เลว ทุเรศที่สุด ! ” เธอผรุสวาทออกมาอย่างเจ็บแค้น เกือบไปแล้ว เกือบจะมอบความสาวบริสุทธิ์ให้ผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนี้ไปแล้ว ดวงตาของเขาฉายประกายปวดร้าวออกมาวูบหนึ่งแล้วถูกกลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มมุมปาก “ เออใช่ คนอย่างเรามันเลว มันไม่ดีเท่านายเซน สุภาพบุรุษที่สุดในโลกของเธอหรอก แต่ยังไง ๆ ไอ้เลวคนนี้ก็เกือบจะได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอไปแล้ว เอ๊ แต่จะว่าไปแล้ว พูดว่าได้กันแล้วก็น่าจะได้ เพราะดันหัวเข้าไปแล้วนี่ น้ำเธอยังเปียกของเราอยู่เลย ดูสิ ” เขาว่ายิ้ม ๆ พลางกำท่อนเนื้ออันนั้นไว้เต็มกำมือ ส่วนหัวอันเบ่งบานมีน้ำสีใสเคลือบอยู่จนฉ่ำวาว น้ำคาวใคร่สาวจากตรงนั้นของเธอ... ฟ้าใสหน้าร้อนวูบราวกับโดนไฟเผา เธอหลุบหลบสายตาเขา ทั้งอับอายและโกรธจัด รีบจัดเสื้อผ้าเผ้าผมให้เรียบร้อย ก่อนตวัดสายตาเขียวขุ่นใส่คนฉวยโอกาสตรงหน้า “ รีบสวมกางเกงเดี๋ยวนี้ พี่เซนกำลังจะเข้ามาแล้ว ” พูดจบก็มองหาอะไรบางอย่างไปทั่ว อีกฝ่ายจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองเรียบร้อยก่อนยื่นอะไรบางอย่างออกมาตรงหน้า “ หานี่อยู่ใช่ป่ะ ” ฟ้าใสหันมาหา กางเกงในสีชมพูอ่อนมีลูกไม้ประดับกระจุ๋มกระจิ๋มน่ารักของเธอวางอยู่บน ฝ่ามือใหญ่นั้น เธอเอื้อมมือไปหมายจะหยิบมันแต่เขา กระตุกมือคืนกลับ “ จ้างก็ไม่ให้ ” แล้วยกมันขึ้นไปดม “ อา... โคตรหอมเลย หอมเหมือนตรงนั้น ” “ เอาคืนมานะ ไอ้โรคจิต ! ” เธอต่อว่าพลางเข้าไป ยื้อแย่ง “ ไม่ให้ ” เขาตอบพลางยกยิ้มมุมปากอย่างยียวน คล้ายสนุกเหลือเกินกับการได้แกล้งเธอ แต่ก่อนที่เธอจะได้ พูดอะไรมากไปกว่านั้น เสียงเรียกจากเซนก็ดังขึ้นอีกหน “ ฟ้าใส อยู่ไหนครับ เลิกแอบได้แล้ว พี่รู้แล้ว เห็นไฟในครัวเปิดแล้วนะ ! ” นั่นทำให้เธอไม่มีเวลาต่อปากต่อคำใด ๆ แล้วจึงตัดสินใจหันหลังเดินจากไปทั้งที่ไม่ได้สวมกางเกงชั้นในเป็นจังหวะเดียวกับที่เซนเปิดประตูบ้านเข้ามาพอดี พร้อมรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า “ น่ารักจังเลยแฟนจ๋า แต่เสียใจด้วย ถูกจับได้แล้ว แล้วนี่ซื้ออะไรมาเยอะแยะครับเนี่ย พี่ก็บอกแล้วกินอาหาร ง่าย ๆ ก็ได้ แค่มีฟ้าอยู่ด้วย ทุกวันก็เป็นวันพิเศษแล้ว ” เขาว่าเมื่อหันไปเห็นถุงข้าวของบนโต๊ะอาหาร แต่เมื่อหันกลับมาเห็นใบหน้าของแฟนสาวก็ทำให้เขารู้ได้ว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติ “ ฟ้าเป็นอะไร ทำไมหน้าซีดแบบนั้น เกิดอะไรขึ้น ” ยังไม่ทันจะได้ตอบ ร่างของบุคคลที่สามผู้ไม่ได้รับเชิญ ก็โผล่ออกมาจากโถงทางเดินไปห้องครัว การปรากฏตัว ของเขาทำให้เซนหน้าซีดตกใจเป็นอย่างยิ่ง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม