โซ่ขับรถไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัยจากนั้นนั่งรถแท็กซี่ต่อเพื่อไปเอารถจักรยานยนต์ของตัวเองที่จอดทิ้งไว้ที่มหาวิทยาลัยเมื่อวาน ก่อนกลับมาทำงานที่ร้านเฮียเสือ ซึ่งมันเลยเวลางานไปมากโข
“ มึงไปไหนมาโซ่ กูโทรไปก็ปิดเครื่อง ” เป็นเฮียเสือนั่นเองที่ยืนกอดอกรออยู่ทันทีที่โซ่เลี้ยวรถเข้าไปจอดที่โรงรถ ที่อู่ โซ่พนมมือไหว้
“ ผมขอโทษครับเฮีย พอดีแบตผมหมด ไฟก็ดับ เฮียจะหักค่าแรงผมก็ได้ ”
“ ไอ้เหี้ย มึงพูดเหมือนไม่รู้จักกู เห็นกูหยุมหยิมขนาดนั้นเลยหรือไง ”
“ เปล่าครับ ผมขอโทษ ”
“ เดี๋ยวนะ ไฟดับเหรอ แปลว่าบ้านผู้หญิงนั่นอยู่แถวนี้ด้วยหรือเปล่า เพราะเมื่อคืนที่นี่ก็ดับเหมือนกัน ”
“ เฮียรู้ได้ไงว่าผมอยู่กับผู้หญิง ” โซ่ถามอย่างแปลกใจ เฮียหัวเราะลั่น
“ ก็กูเคยเป็นมาก่อน ทำไมจะไม่รู้ ว่าแต่ว่าผู้หญิง คนไหนวะ มึงอยู่ที่นี่มาร่วมสามสี่เดือนไม่เห็นเคยเห็นมึง ชอบพอกับใคร วันหน้าพามาให้กูรู้จักบ้างนะ ”
“ ครั
