อลิซ....
ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องพักโดยมีเตวิชที่อุ้มน้องติณณ์เดิมตามหลังเข้ามาติดๆ ฉันไม่อยากเสวนากับผู้ชายคนนี้ก็เลยทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน ฉันจัดการลากกระเป๋าเข้าห้องนอนเพื่อจัดเสื้อผ้าของฉันกับของลูกเข้าตู้
ติ้ง ติ้ง ติ้ง เสียงมือถือของฉันดังขึ้นฉันหยิบมาดูปรากฏว่าเป็นยัยเมย์เพื่อนรักเพื่อนเลิฟของฉันเอง
"ว่าไงจ๊ะ"
"กลับถึงโรงแรมแล้วเหรอลิซ"
"อื้ออเพิ่งกลับมาถึงน่ะ ว่าแต่แกจะมาหาฉันกี่โมง"
"น่าจะค่ำๆ่อะต้องรอพี่มาร์ชก่อน"
"พี่มาร์ช พี่เค้าจะมาด้วยเหรอ" พี่มาร์ชคือพี่ชายแท้ๆของยัยเมย์
"มาดิพอรู้ว่าแกกลับมาแล้วฉันจะมาหาแกพี่ชายฉันก็รีบเสนอตัวว่าจะขับรถมาส่ง สงสัยอยากเจอแกกับน้องติณณ์ ว่าแต่แกไม่ว่าอะไรใช่มะถ้าพี่มาร์ชจะไปหาแกอ่ะ"
"จะว่าอะไรล่ะ"
"ไว้เจอกับนะจ๊ะว่าที่พี่สะใภ้"
"บ้าพูดอะไร"
"55555 พูดเล่น แต่คิดจริงนะ5555"
"ไร้สาระ พี่ชายแกทั้งหล่อทั้งนิสัยดีคงมีสาวๆเข้าหาเยอะอยู่แล่ะ"
"แกก็รู้ว่าพี่มาร์ชเค้าคิดยังไงกับแก"
"แต่แกก็รู้ว่าฉันคิดกับพี่ชายแกแค่พี่ชาย"
"อืมมม ฉันรู้ แต่ตอนนี้แกก็โสดนี่นาไม่คิดจะรับพิจารณาพี่ชายฉันบ้างหรือไงเค้าชอบแกมานานแล้วนะแกก็รู้"
"ฉันน่ะเป็นแม่ลูกหนึ่งแล้วนะไม่ใช่สาวโสด"
"แล้วไงอ่ะ ในเมื่อแกก็เป็นคนดีพี่ชายฉันก็เป็นคนดีคนดีกับคนดีจะรักกันไม่ได้หรือไง แกอย่าเอาอดีตที่ผ่านมาของแกมาปิดกั้นสิแกควรเปิดใจบ้าง"
ตุบ ตุบ ตุบ เสียงวิ่งพร้อมเสียงเรียกของลูกทำให้ฉันต้องรีบวางสายจากเมย์
"แม่ค๊าบบบ แม่ค๊าบบบบ"
"ครับ"
"ปะป๊าบอกว่าวันนี้จะพาผมไปนอนบ้านคุณปู่กับคุณย่าค๊าบบบ" ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองพ่อของลูกที่ยืนพิงประตูล่วงกระเป๋ามองมาที่ฉันอยู่ก่อนแล้ว เขายักคิ้วให้ฉันอย่างกวนๆ ฉันลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาเขาเพราะฉันไม่อยากให้ลูกได้ยินในสิ่งที่ฉันจะพูดกับเตวิช
"ทำไมนายไม่บอกฉันก่อนว่าจะพาลูกไปนอนบ้านป๊ากับม๊า"
"จะให้บอกตอนไหน ก็เธอเล่นบล็อกเบอร์บล็อกไลน์ฉันน่ะ"
"นายจะมาทำอะไรตามอำเภอใจแบบนี้ไม่ได้นะ อยากจะพาลูกไปไหนนายก็ควรจะบอกฉันก่อน"
"ฉันแค่จะพาลูกไปหาปู่กับย่าเธอจะมีปัญหาอะไรและเธอก็ต้องไปด้วย"
"ฉันไม่ได้มีปัญหากับการที่นายจะพาลูกไปหาปู่กับย่าแต่วันนี้ฉันไปด้วยไม่ได้เข้าใจไหม"
"ทำไม"
"ฉันนัดยัยเมย์กับพี่มาร์ชไว้พวกเค้าจะมาที่นี่"
"อ่อที่แท้ก็นัดผู้ชายให้มาหานี่เอง"
"นัดผู้ชายให้มาหา?? พี่มาร์ชเค้าเป็นพี่ชายยัยเมย์เพื่อนสนิทของฉันนะการที่เค้าจะมาหาฉันมาหาติณณ์มันผิดตรงไหน"
"ไม่ผิดหรอก แต่เธอรู้มั้ยว่ามันคิดอะไรยังไงกับเธอ"
"รู้ดิทำไมจะไม่รู้"
"อ่อ แปลว่าเธอรู้ว่ามันชอบเธอ"
"อืม รู้นานละเรื่องนั้นน่ะ" ฉันบอกไปตามความจริง
"แปลว่าเธอจะเปิดโอกาสให้มันเข้ามาจีบเธองั้นดิเธอถึงให้มันมาหาถึงที่นี่"
"ถ้าเป็นอย่างที่นายพูดแล้วนายจะทำไมพี่มาร์ชเค้าเป็นคนดีผู้หญิงที่ไหนก็ต้องชอบป่ะ"
"รู้จักมันดีมากงั้นเหรอถึงพูดออกมาได้เต็มปากเต็มคำว่ามันเป็นคนดี"
"ก็คงดีกว่านายล่ะ"
"เออ ฉันมันเลวในสายตาเธอ ไม่ได้มีวิเศษเหมือนไอ้มาร์ชนั่น"
"นายไม่มีสิทธิ์เรียกพี่มาร์ชว่าไอ้นะเต เอ๊ะ หรือว่านาย...หึงฉัน"
"หึงเธอ?? ถ้าฉันหึงเธอฉันจะขอเลิกกับเธอทำไม" มันเจ็บนะที่ได้ยินแบบนี้แม้ว่าเราสองคนจะเลิกกันมานานหลายปีแล้วก็ตาม
"หึ นั่นสินะ" ฉันยิ้มเยาะให้ตัวเองก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น
"ไม่รู้ล่ะยังไงวันนี้เธอกับลูกก็ต้องไปนอนบ้านป๊ากับม๊าเพราะฉันบอกท่านเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้ท่านก็น่าจะทำขนมทำอาหารไว้รอแล้ว"
"ทำแบบนี้มันมัดมือชกชัดๆเลยนะ"
"ก็ช่วยไม่ได้ในเมื่อเธอบล็อกเบอร์ฉันก่อนทำไม"
สุดท้ายฉันก็ต้องโทรไปเลื่อนัดยัยเมย์พร้อมบอกเหตุผล ยัยเมย์ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเข้าใจว่าป๊าม๊าของน้องติณณ์อยากเจอหลาน
บ้านป๊าม๊า...
"คุณปู่ คุณย่าค๊าบบบ ผมมาแล้วววววว" น้องติณณ์พอลงจากรถก็รีบวิ่งลงไปหาป๊ากับม๊าของเตทันทีท่านทั้งสองยืนรออยู่ก่อนแล้ว ฉันยกมือไหว้สวัสดีท่านอย่างอ่อนน้อม
"น้องติณณ์หลานย่า ย่าคิดถึงจังเลยครับ"
"ผมก็คิดถึงปู่กับย่ามากๆเลยค๊าบบบ"
"มาให้ย่าหอมทีสิครับ"
"ปู่ก็หอมด้วยคน" ตอนนี้ทั้งปู่ทั้งย่าทั้งหลานชายตัวน้อยก็ต่างผลัดกันกอดกันหอมด้วยความคิดถึงเพราะไม่ได้เจอกันนานหลายเดือน คือปกติป๊ากับม๊าจะไปหาน้องติณณ์ที่อังกฤษบ่อยๆอยู่แล้วส่วนพ่อของลูกก็ไปด้วยทุกครั้งนั่นแล่ะแต่เพราะช่วงนี้เตเรียนใกล้จบงานที่มหาลัยก็คงจะเยอะไหนจะะต้องฝึกงานด้วยเค้าก็เลยไม่ค่อยมีเวลาได้ไปหาลูกที่อังกฤษในช่วงนี้แต่ก็มีการเฟซไทม์หากันอยู่แล้วเกือบจะทุกวัน ส่วนใหญ่ฉันจะให้ลูกคุณกับเขาเองตามลำพังโดยมีฉันนั่งอยู่ข้างๆนั่นแล่ะเพียงแต่ไม่เข้ากล้องให้เขาเห็นหน้า คือฉันไม่อยากเห็นหน้าไม่อยากคุยอะไรกับเขาจะเรียกว่าเกลียดขี้หน้าเลยก็ว่าได้ คือถ้าไม่มีลูกด้วยกันฉันกับเขาควจะต่างคนต่างอยู่ไม่เกียวข้องกันแล้ว แต่เพราะลูกถึงทำให้ฉันกับเขาตัดกันไม่ขาด
"สวัสดีค่ะป๊าม๊า" ฉันยกมือไหว้ป๊ากับม๊าหลังจากที่ท่านหอมหลานชายตัวน้อยจนพอใจแล้ว
"เดินทางมาเหนื่อยมั้ยลูก" ป๊าหันมาถามฉัน
"เหนื่อยนิดหน่อยค่ะป๊า^^"
"ม๊าว่าเราเข้าบ้านกันเถอะจ้ะ ม๊าสั่งให้แม่ครัวทำของโปรดไว้ให้ลิซกับน้องติณณ์เพียบเลย"
"แล้วของผมละม๊ามีอะไรบ้าง"
"ของโปรดของเรานะเหรอมีสิม๊าสั่งให้แม่ครัวทำให้พิเศษเลยนะ"
"อะไรเหรอม๊า"
"ยำหอยหวาน แกงคั่วหอยขม"
"ม๊า!!!"
"ทำไมก็ของโปรดแกทั้งนั้นไม่ใช่หรือไงเมนูหอยน่ะเห็นกินทุกวัน" ฉันถึงกับเอามือปิดปากแอบขำเบาๆ