บทที่30 กังวล

1487 คำ

“จะกินอะไร” น้ำเสียงเรียบนิ่งของไนต์ดังขึ้นทันที เมื่อเข้ามาถึงห้องพักฟื้นห้องใหม่ที่ขอเปลี่ยนไป เพราะห้องเดิมนั้นแม้จะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดแล้วแต่สำหรับเขามันยังคงมีกลิ่นอยู่ดี จึงขอเปลี่ยนห้องใหม่ “ขอคิดก่อนค่ะ” จัสมินตอบกลับพลางกดสมาร์ทโฟนตัวเองหาเมนูอาหารที่อยากกินไปด้วย โดยมีคนตัวสูงยืนกดดันเธออยู่ข้างเตียง Rrrrr~ ทว่าในระหว่างนั้นก็มีเสียงสมาร์ทโฟนของไนต์ดังแทรกขึ้นมา จัสมินเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะเห็นเจ้าของเครื่องหยิบสมาร์ทโฟนที่ส่งเสียงขึ้นมาดู “เลือกได้แล้วบอกธันย์” ไนต์เอ่ยบอกกับคนตัวเล็กบนเตียงเสียงเรียบ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมกับยกสมาร์ทโฟนขึ้นแนบหูหลังจากที่กดรับสาย จัสมินมองตามด้วยความสงสัยไปจนลับสายตา พอดึงสายตากลับมาก็พบกับธันย์ที่ลุกขึ้นจากโซฟาเดินเข้ามายืนแทนที่เจ้านายตัวเองที่เพิ่งเดินออกไป “อยากกินอะไรครับ” “ข้าวยำไก่แซ่บกับไข่เจียว” “แค่นั้นเหรอครับ?” “ขอแต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม