ดาวสถาปัตย์...มึงได้ยัง??

1267 คำ
"ผู้หญิงอะไรวะดุเป็นบ้าเลย!!"อชิสบถกับตัวเองอย่างหัวเสีย ทันทีที่ถูกการ์ดดูแลคลับโยนออกมานอกร้านตามคำสั่งผู้หญิงคนนั้น ซึ่งเขายังเห็นหน้าไม่ชัดเลยด้วยซ้ำ แต่กลิ่นตัวชั่งตราตรึงใจเขาจริงๆ "ไงมึง...สภาพ!!"น่านฟ้าเอ่ยขึ้นพร้อมกับใช้สายตามองสภาพเพื่อนรักที่ดูไม่ได้ด้วยสายตาเย้ยหยัน "โคตรซวย...ยัยบ้านั่นแม่งมีผัวแล้ว...กูกำลังเอาเลย...แล้วแม่งก็ไม่บอกว่ามีผัวแล้ว" "มึงเอาไม่เลือกเอง...สัส...กลับ!!...พรุ่งนี้มีเรียนเช้าอีก...มีเรียนรวมกับสถาปัตย์ด้วยนะมึงพรุ่งนี้" "เออๆ...งั้นกูกลับและ..." "กลับบ้านหรือกลับคอนโด?"น่านฟ้าถาม "บ้าน...พรุ่งนี้เช้าต้องไปส่งอัญชันแต่เช้า..." "พี่ชายที่แสนดี?" "ก็กูคนดี!!" "ดีแต่หมน่ะสิมึง!!"น่านฟ้าทิ้งทวนไว้ก่อนจะเดินขึ้นไปยังรถสปอร์ตคันหรูของตัวเองทันที "แล้วเมื่อกี้นี้ใครวะ?...อย่าให้เจอนะ...ดุๆแบบนี้แหละท้าทายนัก!!"อชิกล่าวกับตัวเองก่อนจะเดินไปที่รถสปอร์ตหรูคู่ใจของเขา จากนั้นก็เคลื่อนตัวออกไปด้วยความเร็วทันที วันต่อมา... ขณะที่รถกำลังติดไฟแดงในช่วงเช้า สายตาแพรวพราวของอชิก็เหลือบไปเห็นสาวสวยดวงตาคมกริบเดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อข้างทาง เธอสวมชุดนักศึกษา เสื้อทรงหลวมๆ กันกระโปรงพลีทยาวถึงตาตุ่ม แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่ออยู่ๆเธอก็เดินไปที่บิ๊กไบค์สีดำขลับ พร้อมกับหยิบหมวกกันน็อคเต็มใบมาสวม กระโปรงยาวถูกถกขึ้นมากองไว้ที่หน้าขาจนเห็นความขาวเนียนของขา จากนั้นก็ขึ้นคร่อมบิ๊กไบค์แล้วบิดขับออกไปด้วยความเร็ว ทุกการกระทำของเธออยู่ในสายตาของเขาทั้งหมดราวกับถูกมนต์สะกดเอาไว้ ปริ๊นนนนนน!! เสียงแตรของรถคันข้างหลังดังขึ้น ทำให้สติของอชิที่หลุดไปเมื่อครู่กลับมา แล้วรีบใส่เกียร์ตามด้วยเหยียบคันเร่งออกไปเนื่องจากสัญญาณไฟเขียวมันเปลี่ยนไปจนจะเปลี่ยนกลับเป็นสีแดงอีกครั้งแล้ว "สติ!!...อชิ...มึงตั้งสติดิวะ!!"เขาพูดกับตัวเองเพื่อเตือนสติตัวเองอีกครั้ง อีกด้าน... "กังหัน!!"เสียงใจ๋กวักมือเรียกกังหันทันทีที่เห็นเธอเดินเข้ามาในคลาสเรียน "ฉันละเพลียกับกระโปรงมันจริงๆ"ริชาร์ด หรือริชชี่สาวสองเพื่อนของกังหันเอ่ยขึ้นอย่างเอือมๆกับการแต่งตัวที่ขัดกับหน้าตาสวยๆของหล่อน "อีริช...อย่าไปแซวมัน..."ใจ๋ฟาดไปที่ไหล่ของริชชี่เต็มแรง ออกโรงปกป้องกังหันราวกับเป็นคู่รักกันเสียอย่างนั้น "หิว...ไปกินข้าวกัน"กังหันเอ่ยบอกเพื่อนเสียงเรียบ ไม่สนใจคำพูดจิกกัดของเพื่อนที่มักจะวิจารณ์เธอเป็นปกติอยู่ทุกวัน "เอาดิ...เหลือเวลาอีกตั้ง1ชั่วโมง..."ใจ๋กล่าวพร้อมกับระบายยิ้มออกมา มือเล็กคว้าหมับไปจับมือกังหันแล้วเดินนำริชชี่ไปที่ตึกโรงอาหาร "พวกแกนี่ทำตัวเหมือนเป็นเลสเบี้ยนกันอ่า...นี่ถ้าโกหกฉันก็เชื่อนะเนี้ย..."ริชชี่กล่าว "เอาไก่ยัดปากดีไหมห๊ะ...พูดมากชิบ!!"กังหันว่าพร้อมกับจะจับน่องไก่เตรียมจะยัดปากของเพื่อนรักอย่างที่พูด "อีริช...แกก็ไปแหย่มัน...ลูกสาวมาเฟียนะ...ระวังมันเอาปืนมายิงหัวแกอ่ะ..."ใจ๋กล่าว ก่อนจะตักข้าวเข้าปากไปเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย "หรรษา..."เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขึ้นจากด้านหลัง พร้อมกับร่างสูงที่นั่งลงข้างๆ "เอ้าโอบ...ทำไมมาช้าอ่า..."กังหันเอ่ยถามร่างสูงหล่อตี๋ที่นั่งข้างๆ ปากก็เคี้ยวไก่ทอดไม่ได้สนใจว่าคนอื่นจะมองยังไงเลยด้วยซ้ำ "ไอ้เอื้อน่ะสิ...มันดันไปคุยเรื่องแข่งรถอาทิตย์หน้า...สนใจไหม..."โอบผู้หางานให้เพื่อนกล่าวชวนด้วยรอยยิ้ม "ม๊าสั่งห้ามน่ะสิ...ไม่งั้นฉันโดนยึดรถแน่!!"กังหันตอบด้วยใบหน้าแสนเซ็ง การแข่งรถมันเป็นชีวิตจิตใจของเธอ เธอชอบความเร็วแต่แม่ของเธอกลับไม่เข้าใจ แต่ก็นะ แม่ของเธอเป็นห่วงเธออันนี้ก็ยอมได้ "แย่เลย...เงินรางวัลรอบนี้5แสนเลยนะ...ไม่สนจริงหรอ?" เพี๊ยะ!! "บ้านมันรวย!! เงินแค่5แสนมันแค่เอ่ยปากขอ...พ่อมันก็ให้ไหม...จะไปชวนมันแข่งทำไมอันตราย!!"ใจ๋ตบไปที่ศีรษะของโอบกอดอย่างแรง เธอไม่ชอบความเร็ว เพราะความเร็วมันน่ากลัว และเธอก็ไม่สนับสนุนให้กังหันลงแข่งด้วย จะมีก็แต่โอบกอด และเกื้อกูลพี่ชายของเขาที่ชอบไปดวลแข่ง สุดท้ายคนที่ลงแข่งก็เป็นกังหัน เพราะกังหันคือเจ้าแม่ความเร็ว เธอมักจะแข่งให้เพื่อนเพราะชอบ แต่เวลาได้เงินมา ส่วนใหญ่จะให้เพื่อนทั้งหมด บอกแล้วไงแค่ความชอบ ไม่ได้ต้องการเงิน แค่ชอบความท้าทายส่วนตัวก็แค่นั้นเอง "แข่งให้หน่อยไม่ได้หรอวะ...ร้อนเงินอ่า..."โอบกอดกล่าว "ไม่ได้จริงๆ...แกก็รู้ม๊าพูดคำไหนคำนั้น...ฉันไม่อยากถูกยึดรถ...เอางี้!!...ไปทำงานบาร์โฮสต์ที่คลับฉันไหมล่ะ...หน้าแบบแกคืนนึงหน้าจะได้หลักหมื่น"กังหันเสนอไอเดียช่วยเพื่อน "ไม่เอา..." "แกจะเอาเงินไปทำอะไรวะตั้ง5แสน..."กังหันถามด้วยความสงสัย เพราะช่วงหลังๆมาโอบกอดมักจะมีปัญหาเรื่องเงินอยู่บ่อยๆ "เอ่อ..."เขาทำหน้าอึกอัก "กรี๊ด...โคตรหล่อ...เพิ่งเห็นว่าเดือนคณะบริหารปี4จะหล่อเกินต้านขนาดนี้!!"แต่แล้วก็เหมือนระฆังช่วยชีวิต ยังไม่ทันที่โอบกอดจะตอบกังหัน อยู่ๆริชชี่ก็ทำเสียงดี๊ด๊า พร้อมกับชี้ไปทางกลุ่มผู้ชายหน้าตาดี3คนที่เดินเข้ามายังโรงอาหาร แต่กังหันก็ไม่ได้หันไปมองตามริชชี่ ยังคงตั้งหน้าตั้งตากินข้าวในจานเงียบๆจนหมด "กูไปก่อนนะ...วันนี้เรียนรวมอีก..."กังหันลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วหยิบกระเป๋าผ้าราคาแพงมาสะพายเอาไว้ "เอ้ารอฉันด้วย...ฉันก็เรียนกับแกไหมกังหัน"ใจ๋รีบลุกตามไป และริชชี่อีกคน จะมีก็แต่โอบกอดที่ไม่ได้เรียนสถาปัตย์เหมือนเพื่อนคนอื่น แต่โอบกอดเรียนวิศวะกรรมศาสตร์สาขาเครื่องกลจึงต้องแยกไปอีกด้าน ในคลาสเรียนรวม... วิชาพื้นฐานของสถาปัตย์แต่เป็นวิชาบูรณาการของเหล่าคณะอื่น ซึ่งวันนี้เซคของกังหันนั้นเรียนรวมกับรุ่นพี่บริหารปี4ที่ต้องหาวิชาช่วยลงเพื่อดึงเกรดในปีสุดท้าย ใบหน้าสวยแต่กลับมีดวงตาที่คมกริบดุดันจ้องมองไปยังหน้าจอโปรเจคเตอร์ด้านหน้า ที่มีอาจารย์ประจำวิชาสอนอยู่ด้วยความตั้งใจ "เมื่อเช้ากูเห็นมึงออกมาจากห้องน้ำหญิง...มึงเข้าไปทำอะไรวะ?"เสียงผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้สมาธิของกังหันที่กำลังจดจ่อ และจดเลคเชอร์ตามอาจารย์ รู้สึกหัวเสียเล็กน้อย แต่ก็พยายามปล่อยผ่าน "ขย่มดาวคณะแพทย์มา..."เสียงคุ้นหูเอ่ยตอบเพื่อน "มึงกะจะเก็บดาวทุกคณะเลยว่างั้น?" "คงงั้น...ก็สนุกดี..." "แล้ว...ดาวสถาปัตย์...มึงได้ยัง?"คำถามนี้ทำเอาร่างบางขมวดคิ้วมุ่น ก็เพราะว่าเธอไงคือดาวสถาปัตย์
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม