“ย่ะ แม่คนเก่ง แล้วไม่อยากเรียนหนังสือบ้างเหรอ หล่อนอยู่ว่างๆ นี่นา”
คุณนายเสนอแนะ นางอยากให้ละอองดาวไปเรียนหนังสือตั้งแต่ปีแรกที่เจ้าหล่อนเข้ามาเป็นลูกสะใภ้แล้ว
“เอ้า? คุณภาไม่รู้หรือคะว่าคุณดาวจะรับปริญญาปีหน้า”
เสียงของนางเจรียงเอ่ยแทรกการสนทนาของแม่ผัวลูกสะใภ้ นางถือถาดผลไม้เข้ามาวางบนโต๊ะกระจกตัวเตี้ย ซึ่งวางอยู่กลางโซฟาชุดใหญ่
“จริงรึแม่ดาว หล่อนไปเรียนตอนไหน ฉันไม่เห็นว่าหล่อนจะออกไปไหนเลยถ้าตาโยไม่สั่ง”
“ดาวเรียนมหาลัยเปิดค่ะ ไม่ต้องไปเรียนก็ได้แต่ต้องไปสอบ ดาวเรียนเก่งนะคะคุณแม่ แค่สองปีครึ่งก็เรียนจบแล้ว”
ละอองดาวโอ้อวดพร้อมรอยยิ้ม นานๆ ทีจะมีคนรับฟังความภาคภูมิใจของเธอบ้าง เธอก็ขอคุยโวให้เต็มที่หน่อย
“ย่ะ แม่คนสมองดี หล่อนอยากได้อะไรไหมล่ะ ฉันกำลังอารมณ์ดี เผื่อหล่อนอยากขอของขวัญวันรับปริญญา”
ละอองดาวยิ้มกว้างเมื่อมารดาของสามีเปิดทาง ตอนนี้เธอหวังอย่างยิ่งว่าสิ่งที่ข
