ภรรยาคนสวยหัวเราะคิกคักด้วยความชอบอกชอบใจ พอเธอยิ้มได้วาโยก็เลยพลอยสบายใจไปด้วย ทั้งสองหยอกล้อกันตามประสาผัวเมีย กลิ่นหอมจากฟองละเอียดของสบู่เหลว ทำให้คนทั้งคู่ผ่อนคลาย วาโยเองก็ลืมเรื่องวีนุตตราไปชั่วขณะ เขานั่งให้ภรรยาขัดถูเนื้อตัวให้จนหนำใจ กระทั่งอุณหภูมิในอ่างเย็นลง ทั้งสองจึงได้พากันขึ้นจากอ่างอาบน้ำ
ภายในห้องนอนที่ตกแต่งด้วยโทนสีฟ้าของละอองดาว ชุดนอนที่ถอดทิ้งไว้ ถูกหยิบมาอีกครั้ง หมายจะสวมเข้านอน
“ไม่ใส่ชุดนอนได้ไหม ฉันอยากกอดเธอ”
วาโยร้องขอแล้วซ่อนกายที่เช็ดแล้วจนแห้งเข้าไปใต้ผ้านวม
“ไม่เอาค่ะ ดาวกลัวคุณโยลักหลับ” ละอองดาวตอบทะเล้น
วาโยหน้ามุ่ยที่ถูกขัดใจ แต่ท้ายที่สุดละอองดาวก็ปิดไฟแล้วปีนขึ้นเตียงมาในสภาพที่ไร้อาภรณ์หุ้มห่อ
เกือบสิบนาทีที่สามีภรรยาตกอยู่ในอ้อมแขนอันแสนอบอุ่นของกันและกัน ไร้ซึ่งเสียงสนทนาพูดคุยโต้ตอบ ทั้งสองปล่อยให้ความเงียบงันคลี่คลุมไปทั่วทุกอณูของผืนเตี
