“ดะ...เดี๋ยว? นี่คุณจะพาดาวไปไหน”
ละอองดาวถามอย่างงงๆ นางวิภาเองก็พลอยงงไปด้วย นางรีบลุกตามหลังลูกชายที่อุ้มคนป่วยตรงไปยังประตู
“ในเมื่อเรื่องเยอะกันนัก ก็กลับบ้านมันตอนนี้แหละ”
เขาพูดออกมาอย่างคนที่ตัดสินใจดีแล้ว
ละอองดาวหันมาสบตากับแม่สามีที่เดินตามหลังมา นางวิภาไม่ว่าอะไร นางทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แต่พอใจอยู่ลึกๆ ที่ลูกชายตัดสินใจทำแบบนี้
คนทั้งสามลงลิฟต์มาถึงชั้นล่างสุด พยาบาลนางหนึ่งรีบเข้ามาเจรจาเมื่อเห็นญาติคนไข้กำลังจะพาคนไข้ออกไปโดยที่ยังไม่ได้รับอนุญาตจากคุณหมอ และที่สำคัญ ยังไม่ได้จ่ายค่ารักษาพยาบาล
“ถ้าหล่อนจะเอาค่าห้องจากฉัน ฉันจะขึ้นค่าเช่าที่ดินเจ้าของโรง’บาล”
นางวิภาจวกใส่หน้าพยาบาลในทันทีที่เจ้าหล่อนมายืนขวางทาง ไม่ยอมให้นางกลับบ้านไปหลับไปนอน แถมยังมาบอกว่านางยังไม่ได้เคลียร์ค่ารักษา เรื่องนั้นมันก็จริงแหละ แต่เอาไว้ทีหลังได้ไหม หรือว่าค่อยส่งบิลไปเก็บที่บ้านเหมือนครา
