[7]
ศัตรูตัวจริง
“ดาว...กินอะไรก็ได้ค่ะ คุณแม่อย่าเพิ่งโมโหสิคะ คุณโยยังไม่ได้ทำอะไรดาวซะหน่อย”
ละอองดาวแก้ต่างให้สามีก่อนที่เขาจะถูกมารดาว่า แล้วสุดท้ายเขาก็เอาอารมณ์บูดๆ มาลงที่เธออยู่ดี เธอโดนทั้งขึ้นทั้งล่องวันยังค่ำนั่นแหละ
“ไม่ต้องมาแก้ตัวแทนหรอกย่ะ ฉันรู้ว่าหล่อนรักผัวหล่อนจนหน้ามืดตามัว แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้ เชอะ!”
วิภาเชิดหน้าขึ้นสูงจนลูกชายที่ลอบมองอยู่ เกรงว่ามารดาจะคอเคล็ด ตอนแรกนางเชิดหน้ามาทางที่นิลอรนั่งอยู่ แต่พอเห็นใบหน้าเจ้าหล่อน นางก็รีบหันไปด้านตรงข้ามทันที
‘ยัยแก่เอ๊ย! คอเคล็ดขึ้นมาจะหัวเราะให้ดู เชอะ!’
นิลอรค่อนขอดอยู่ในใจ นางวิภาทำท่ารังเกียจเธอจนออกนอกหน้า น่าหมั่นไส้
“นี่เราทะเลาะกันอยู่เหรอครับคุณแม่ ผมว่าคุณแม่นั่งเงียบๆ สักห้านาทีดีไหม เดี๋ยวความดันขึ้นผมขี้เกียจไปโรง’บาลอีกรอบ”
วาโยประชดมารดา ท่านบ่นไม่หยุดเลยตั้งแต่ขึ้นรถมา
“อย่ามาแช่งนะ ฉันอยากบ่นอ
