คอนโด K “เสื้อผ้าคุณเปียกหมดเลย เดี๋ยวเพลงหาชุดมาให้เปลี่ยนก่อนนะคะแล้วคุณค่อยกลับ” “เอ่อ ไม่เป็นไร...” “ไม่เป็นไรไม่ได้ค่ะ ขืนขับรถกลับบ้านทั้งๆที่ตัวเปียกแบบนี้ได้เป็นปอดบวมตายกันพอดี อีกอย่างเราสองคนตากฝนนานขนาดนั้นคืนนี้ต้องกินยาแก้ไข้กันไว้ก่อนเลยนะคะป่วยขึ้นมาเดี๋ยวจะยุ่ง” “ที่พูดนี่เป็นห่วงใช่ไหมครับ” “ไม่ห่วงได้ยังไงคะแฟนเพลงทั้งคน” คำตอบของเพลงพิณทำให้ใบหน้าหล่อเหลาของเกรย์ถึงกับเผลอยิ้มออกมาน้อยๆอย่างรู้สึกดีเมื่อเธอหลุดพูดออกมาว่าเป็นห่วงเขาในฐานะแฟน ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นแค่เพียงแฟนในนามแต่พอได้ยินคำว่าห่วงใยจากเธอหัวใจของเขาที่เคยเย็นชากลับเต้นแรงจนตัวเขาเองยังตกใจ ส่วนคนที่เผลอหลุดพูดคำว่าห่วงใยที่มาจากความรู้สึกในใจก็ได้แต่เขินจนแก้มเนียนขึ้นสีแดงระเรื่อก่อนที่เธอจะพูดแก้ตัวเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกในใจที่นับวันก็ยิ่งเผยออกมาให้เขาได้รู้ว่าเธอนั้นชอบเขามากแค่ไหน “เอ่อ