ตอน2
1133 คำ
เมื่อรู้สึกได้ถึงแสงสว่างและความร้อน อันดาจึงค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่ความรู้สึกบางอย่างจะจู่โจมศีรษะของหญิงสาวอย่างรุนแรง ซึ่งมันก็คืออาการของคำที่เรียกว่าเมาค้างนั่นเอง
“อึก...ปวดหัวชะมัด” เสียงหวานแหบแห้งกล่าวออกมาอย่างอ่อนเพลีย และไม่ใช่แค่ปวดหัว แต่เธอรู้สึกปวดระบมไปทั้งตัวเลยต่างหาก โดยเฉพาะบริเวณท้องน้อยและร่องเนื้อที่เจ็บเป็นพิเศษ เจ็บเหมือนผ่านการมีเซ็กซ์มาอย่างยาวนาน
อันดาพยายามลุกนั่งและทบทวนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากไปปาร์ตี้ฟูลมูน ก่อนที่หญิงสาวจะแปลกใจเมื่อสัมผัสได้ว่าร่างกายใต้ผ้าห่มนั้นมันโล่งเหลือเกิน และเมื่อลองเปิดผ้าห่มดูกลับเป็นเธอที่เกือบจะกรีดร้องออกมา เนื่องจากร่างกายของเธอถูกลอกคราบจนไม่เหลือสิ่งใดมาปกปิดร่างกายเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งผิวหนังของเธอยังเต็มไปด้วยรอยแดงมากมาย และแน่นอนว่าคนที่ผ่านการมีแฟนมาแล้วถึงสามคนย่อมรู้ดีว่ามันคือรอยจูบ!
‘อ๊าก!!! ยัยอันดา! มาฟูลมูนคืนเดียวก็ก่อเรื่องเลยนะ! นี่เมาจนมั่วกับผู้ชายไปทั่วเลยหรือไง!’
หญิงสาวตบหน้าผากเรียกสติตัวเองเบา ๆ จากนั้นค่อย ๆ ย่องลงจากเตียงและมองสภาพรอบข้างด้วยความกระอักกระอ่อนใจ พลางคิดว่าตัวเองต้องเสียสติไปแล้วแน่ ๆ ที่ไปมีวันไนท์สแตนกับคนแปลกหน้าเช่นนี้
ถ้ารู้ว่าเมาแล้วไม่มีสติขนาดนี้ เธอจะไม่เอาเหล้าเข้าปากเด็ดขาด!
อันดาเดินเข้าไปหยิบชุดของตัวเองที่ถูกถอดทิ้งอยู่บนโซฟา ก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอไปอึกใหญ่เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นถุงยางหลายสิบที่ถูกใช้แล้วทิ้งไว้เรี่ยราดอยู่บนพื้น
อา... ไม่ใช่ความฝันจริง ๆ ด้วยสินะ
ทั้งที่ทำไปเยอะขนาดนั้น แต่กลับจำได้บ้างไม่ได้บ้าง อย่างกับกำลังรู้สึกเสียดาย เพราะในความทรงจำ เขาทำให้เธอได้สัมผัสกับคำว่า ‘เสร็จ’ เป็นครั้งแรกในชีวิต แล้วก็ได้เสร็จไปอีกหลายครั้งอย่างที่ไม่เคยทำได้กับแฟนคนไหนมาก่อน แต่ถึงอย่างไรก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นไปได้ถึงขนาดนี้
ทั้งที่เธอแค่ต้องการแค่เที่ยวพักร้อนก่อนทำงาน แต่กลับตกผู้ชายได้ในคืนเดียว ถ้าเป็นอันดาเวอร์ชันปกติ คงไม่มีทางทำได้อย่างแน่นอน แต่ก็ดัน...ทำไปแล้ว...แล้วถ้าแกรตตี้รู้เข้า เธอต้องโดนบ่นหูชาอย่างแน่นอน แค่คิดก็สยองแล้ว
แต่ก่อนอื่นแทนที่จะโวยวายอย่างคนเสียสติ เธอควรจะรีบออกไปหาซื้อยาคุมฉุกเฉินก่อน เพราะถึงแม้ว่าเขาจะป้องกันเหตุด่วนเหตุร้ายด้วยถุงยางบางเฉียบ แต่ก็ไม่มีอะไรมารับประกันว่ามันจะไม่ผิดพลาด ตัวเธอเองเพิ่งจะมีอายุแค่ยี่สิบเจ็ดปีเท่านั้น เธอยังใช้ชีวิตไม่คุ้มเลยสักนิด
หลังจากสวมเสื้อเสร็จแล้ว ดวงตากลมโตก็เริ่มกวาดมองหากางเกงขาสั้นของตัวเอง ก่อนจะพบว่ามันถูกทิ้งอยู่ใกล้กับเตียงนอน แต่เมื่อพลิกผ้าห่มขึ้นก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นว่ามีเท้าคู่ใหญ่โผล่ออกมาถึงสองคู่!
โอ้...มาย...ก๊อด!!!
เจ้าของใบหน้าหวานอ้าปากค้างอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
นี่อย่าบอกนะว่า...
เธอไม่เห็นจำได้เลยว่าเล่นจ้ำจี้กับผู้ชายตั้งสองคน!
และเพื่อยืนยันความจริง คนตัวเล็กจึงค่อย ๆ ดึงผ้าห่มลง ก่อนที่หัวใจเจ้ากรรมก็เริ่มเต้นรัว เมื่อเห็นว่ามีหัวสองหัว ร่างกายใหญ่โตสองร่างกำลังนอนหลับอยู่จริง ๆ !
“ยัยบ้าเอ๊ย!” เสียงหวานสบถก่นด่าตัวเองพร้อมกับทรุดตัวนั่งลงกับพื้นอย่างหมดแรง โดยไม่ทันได้เห็นว่ามีผู้ชายคนหนึ่งตื่นและลุกขึ้นมาจากเตียงแล้ว
อันดาสะดุ้งตกใจจนเมื่ออยู่ ๆ ก็มีผู้ชายมานั่งจ้องหน้ากันตั้งแต่เช้า อีกทั้งหน้าหล่อ ๆ นั้นยังทำให้เธอถึงกับเผลอจ้องกลับไปชั่วขณะอีกด้วย
“ที่รัก ตื่นแล้วเหรอครับ” เสียงทุ้มของชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีดำสนิทเอ่ยทักทายพร้อมรอยยิ้มสดใส
อันดารีบปรับสีน้าเป็นปกติและรีบลุกยืนทันที ยอมรับก็ได้ว่าเธอถูกใบหน้าหล่อ ๆ ของเขาล่อลวงเข้าแล้ว และมีอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอเข้าใจได้อย่างแจ่มแจ้งถึงอาการปวดร้าวของร่างกาย
อา...ดูขนาดตัวของเขาสิ เธอต้องรับมือกับคนตัวใหญ่ขนาดนี้ตั้งสองคนในคืนเดียว แล้วจะไม่ระบมได้ยังไง พลางคิดชมตัวเองที่แม้จะอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ แต่เธอก็ยังประคองสติได้อย่างดีเยี่ยม ทว่าหากเขาคิดจะข่มเหงเธอ เธอก็คงจะเอาตัวไม่รอดเช่นกัน
“ที่รัก?”
เขามองเธอด้วยสายตาเต็มไปด้วยความสงสัย ราวกับไม่เข้าใจในการวางตัวห่างเหินของเธอนัก ก็คงจะแปลกใจอยู่หรอก ในเมื่อเมื่อคืนนี้เธอจำได้ว่าตัวเองเมาจนภาพตัดไปหลายรอบ และน่าจะเมาถึงขั้นสมยอมเล่นเป็นเพื่อนบนเตียงกับพวกเขาด้วย
อันดาเดินไปหยิบกางเกงขาสั้นและสวมมันต่อหน้าเขาอย่างไร้ความเขินอาย ก็เมื่อคืนไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว จะต้องอายอะไรอีก
“ฉันต้องไปแล้วล่ะค่ะ” อันดาบอกลาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งพร้อมกับเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือมาจากหัวเตียง ซึ่งบนเตียงมีชายหนุ่มอีกคนนอนหลับอยู่
จะว่าไปแล้วถึงสีผมจะคนละสีกัน แต่ใบหน้ากลับเหมือนกันราวกับฝาแฝด...
แต่เมื่อเธอเดินผ่านตัวเขาไป เขากลับรั้งข้อมือของเธอเอาไว้
“เดี๋ยวสิที่รัก คุณบอกว่าจะดูแลพวกผมตลอดทริปนี่นา ทำไมอยู่ ๆ ถึงทิ้งกันไปแบบนี้ล่ะ เพราะผมจ่ายเงินคุณน้อยเหรอ” เจ้าของร่างสูงใหญ่ถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก
ทว่าคำว่าจ่ายเงินกลับทำให้อันดาถึงกับหยุดเดิน และหันกลับไปมองชายผมดำด้วยสายตาสงสัย
“คุณว่าอะไรนะ จ่ายเงิน?”
“ก็เมื่อคืนคุณบอกว่าถ้าพวกผมจ่ายเงินให้คุณ คุณจะบริการพวกผมจนจบทริป”
และเมื่อได้รับคำตอบที่ไม่คาดฝัน ก็ทำให้อันดาอ้าปากค้างทันที
“หา!”
- ผู้เขียน
