ตอนที่ 17
“เธอแน่ใจว่าอยากฉันให้พอ” สิ้นเสียงคนใจร้ายก็ใช้มือเคล้นคลึงสองเต้างาม แล้วป้อนเข้าปากดูดกลืนอย่างเมามัน ด้านกิ่งเพชรก็พยายามผลักไส แต่ก็ต้านทานแรงคนใจร้ายไม่ได้
“หยุดสักที ได้โปรด หยุด” เมื่อผลักไสไม่ได้ผล เสียงหวานสั่นเทาก็ร้องห้าม แต่แทนที่เขาจะหยุดกลับยิ่งทรมานเธอหนักขึ้นเรื่อยๆ
“ผู้หญิงร่านอย่างเธอ ต้องเจอคนอย่างฉัน” ถ้อยคำร้ายกาจที่ดังชิดร่องอกอวบอิ่มสร้างความปวดใจให้กับคนฟังไม่น้อย เพราะเธอไม่เคยกระทำในสิ่งที่เขากล่าวหา
ภานุภัทรถอนหน้าออกจากร่องอกเมื่อหญิงสาวเงียบนิ่งไป ก่อนจะเหยียดยิ้มพอใจเมื่อได้เห็นน้ำตาของหญิงสาว
“ในเมื่อเธอไม่ยอมรับ ฉันก็จะทำให้เธอยอมรับตำแหน่งนางบำเรอเอง ส่วนเธอก็มีหน้าที่สนองฉัน เข้าใจไหม กิ่งเพชร” จบคำก็ดันร่างบอบบางให้ชิดผนังห้อง แม้หญิงสาวจะขัดขืน แต่ในเวลานี้เธอต้านทานแรงของเขาไม่ไหว มือใหญ่เคลื่อนไปยึดสองมือของหญิงสาว แล้วจัดการรั้งไว้เหนื
