ตอนที่ 7
1008 คำ
ตอนที่ 7
“ใช่สิยัยชะนีไปอยู่หลังเขาที่ไหนมา สวยเริ่ดอย่างฉันรึจะอยากได้เพชรชุดเล็กแบบนั้น มันไม่เข้าตาหรอกย่ะ แต่ยัยนี่สิ เกิดเป็นบ้าอะไรไม่รู้มาสั่งให้ฉันเสนอราคาที่แพงที่สุด นี่ถ้าคุณอิศรวัชร์ไม่ทุ่มถึงสิบล้านนะ มีหวังฉันเสียเงินฟรีๆ” หนุ่มหัวใจสาวจีบปากจีบคอพูดพร้อมทำตาขึ้งตาขุ่นค้อนเพื่อนรักขวับๆ
“แล้วแกจะบ่นทำไมพีระ แกไม่ได้จ่ายสักบาทไม่ใช่เหรอไง” โมรีย้อน
“พิชนีย์ย่ะหล่อน นังชะนีน้อยเรียกให้ถูก แต่พูดก็พูดนะ คุณอิศนี่หล่อโคตรถูกใจเจ๊เลยอะพวกแก”
พีระออกอาการสาวแตก ทำตาเคลิ้มฝันนึกถึงใบหน้าหล่อเข้มของหนุ่มหล่อคนดัง โดยเฉพาะนัยน์ตาคมกล้าที่กวาดมองแต่ละทีก็ทำเอาคนมองใจแทบละลาย
สองเพื่อนสาวมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะ
“ว่าแต่เมื่อกี้พวกแกสองคนคุยเรื่องคุณอิศเหรอ มีอะไรอัปเดตมั่ง ไหนเล่าให้ฟังบ้างสิ”
“ไม่มีอะไรก็แค่ คุณอิศรวัชร์พูดว่า อย่างยัยโมรีเป็นได้อย่างมากก็แค่ดอกไม้ประดับเตียง” แล้วเอมอรก็คนเป็นเล่าต่อให้เพื่อนฟังอีกครั้ง
“ต๊ายตาย!! ปากเหรอนั่น ยัยโมรีแกอย่าไปยอมเชียวนะ” พีระเอามือทาบอก ตาเบิกโต ด้วยจริตจะกร้าน
“ยอมก็ไม่ใช่ฉันสิ ผู้ชายปากดีแบบนี้มันต้องเอาคืนซะให้เข็ด แต่ว่าทำไงดีถึงจะทำให้ตานั่นเจ็บแสบได้”
“เห็นด้วยที่สุด ผู้ชายปากสุนัขจริงแต่หล่อโคตรๆ อภัยให้ลดโทษกึ่งหนึ่ง ไหนๆ แกก็ต้องไปทำงานกับเขา ยั่วไปเลยโมรี เอาให้หัวปั่นเลย อยากมาดูถูกเพื่อนหญิงพลังหญิงของสาวยุค 2013”
“บ้า ทำแบบนั้นเขาคงได้ดูถูกฉันเพิ่มอีกแน่” โมรีค้อนขวับ
“อีกอย่างฉันจะรู้ได้ไงว่าจะได้เจอเขาอีกหรือเปล่า”
ให้ยั่วผู้ชาย! เกิดมาเคยทำกับเขาที่ไหนเรื่องแบบนั้น ถ้าให้คอยหลบหลีกวิ่งหนีน่าจะเหมาะกับเธอเสียมากกว่า แล้วนี่ยั่วใครไม่ยั่ว ต้องยั่วนายอิศรวัชร์ เธอคงโดนดูถูกเพิ่มอีกหลายเท่าแน่ๆ
“แกจะกลัวทำแป๊ะอะไร ตอนนี้ก็ใช่ว่าเขาจะมองเธอในแง่ดี เชื่อเพื่อนหญิงพลังหญิงเหอะน่า แกไม่อยากเอาคืนบ้างเหรอ ยั่วให้รักแล้วสลัดทิ้ง เอาให้กระอักไปเลยแก”
“นั่นสิโมรี ฉันว่ามันน่าจะเอาคืนตานั่นบ้างนะ ฉันเห็นด้วยกะพิชชี่ เขาพี่น้องกันยังไงซะมันต้องได้เจอกันบ้างล่ะน่า” เอมอรสนับสนุนพีระเต็มที่ แถมยังเรียกชื่อที่พวกเธอชอบเรียกเขาเมื่อครั้งเรียนอยู่เมืองนอกด้วยกัน
พีระยิ้มแก้มปริ สีหน้าหมายมาด แค่คิดให้โมรียั่วผู้ชายสักคนก็สนุกแล้ว
“บ้า ให้ยั่วผู้ชายเนี่ยนะ ฉันทำเป็นที่ไหนกันเล่า พวกแกก็รู้”
“เรื่องนี้ไม่ต้องกังวลไปเลย เดี๋ยวเจ๊จัดให้ เรื่องง่ายๆ ถ้าแกได้พบตานั่นอีกล่ะก็ อย่าให้พลาดเลยเชียว เข้าใจไหม ฉันคิดว่างานนี้เขาคงช่วยน้องสาวดูแลควบคุมงานอีกทีน่ะแหละ คุณศริณนาเธอใช้บริการช่างภาพที่เป็นเพื่อนของฉันย่ะ มันเคยเล่าว่าคุณพี่ชายนายอิศรวัชร์เนี่ยตามไปคุมงานเองกับมือแทบทุกงาน”
พีระโอบมือมาจับใหญ่บางของโมรี กอดกระเซ้าเย้าหยอก
“เอาจริงเหรอ”
“จริง!”
เพื่อนรักทั้งสองตอบพร้อมกัน โมรีกลืนน้ำลายลงคอพร้อมถอนหายใจเฮือกใหญ่ ออกหวั่นใจอยู่ที่ต้องทำตัวเป็นผู้หญิงเจ้ามารยากร้านโลกแบบนั้น แต่คิดๆ ดูแล้ว มันจะสะใจสักแค่ไหนนะที่ทำให้คนอย่างอิศรวัชร์มาหลงรักแล้วสะบัดทิ้งอย่างไม่ไยดี จะได้ลบล้างคำสบประมาทของตานั่นด้วย
“ตกลง แต่งานนี้คงต้องติวเข้มหน่อยนะพิชชี่”
“เรื่องขี้ผง เชื่อมือเจ๊ได้เลย รับรองแกจะเป็นสาวพราวเสน่ห์มากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ภายในหนึ่งอาทิตย์ คอนเฟิร์ม”
โมรีหัวเราะท่าทางเชื่อมั่นของเพื่อนรัก แล้วแผนการแปลงโฉมสาวพราวเสน่ห์ก็ถูกถ่ายทอดออกมาเป็นฉากๆ ซึ่งการบอกเล่าของพีระก็ทำเอาสาวๆ ได้หัวเราะขบขันไปด้วย
“อุ๊ยตาย อิศขา... ดูนั่นสิคะ”
บุษรินแกล้งอุทาน เมื่อเหลือบไปเห็นหนุ่มสาวที่กำลังคุยกันในมุมลับตาด้านหนึ่งของโรงแรม
อิศรวัชร์มองตามไปด้วยสีหน้านิ่งเฉย แม้จะพบหนุ่มไฮโซคนดังกำลังนั่นสนทนาอยู่กับสองสาว ท่าทางกอดไหล่เอียงซบกันอย่างสนิทสนมนั้นมองแล้วน่าหมั่นไส้ไม่น้อย
“คุณโมรีนี่คะ เพิ่งรู้นะคะเนี่ยว่าคุณพีระ ไฮโซกระเป๋าหนักคนดังยังมาคั่วกับเธอ มิน่าล่ะ เมื่อครู่ที่ผ่านมาถึงได้เสนอราคาสูงลิ่วเชียว คงจะเอาใจคุณโมรีนะคะ แต่แปลกทำไมถึงไม่ยอมทุ่มตามอิศ”
อิศรวัชร์คิดตามแล้วสะอึก หึ... ร้ายนักนะ แกล้งให้คู่ขาเสนอราคาสูงลิ่ว เพื่อจะทำให้เขาต้องจ่ายเงินก้อนใหญ่
“ช่างเขาเถอะ กลับรึยังบุษ”
“กลับสิคะ วันนี้อิศแวะไปคอนโดกับบุษนะคะ” บุษรินละสายตาจากคู่อริหันมายิ้มหวาน ออดอ้อน ซบหน้ากับต้นแขนกำยำ
“เห็นจะไม่ได้ วันนี้รินมาด้วย”
“แหม น้องสาวคุณไม่ใช่เด็กนะคะอิศ กลับบ้านคนเดียวได้”
“เอาเป็นว่าผมแวะไปส่งคุณที่คอนโดก็แล้วกัน ไปเถอะยัยรินออกมาโน่นแล้ว”
ชายหนุ่มตัดบท ตอนนี้เขาหงุดหงิดใจอย่างบอกไม่ถูก ตาคมทอดมองไปทางหญิงสาวที่กำลังยิ้มหวานหยดกับหนุ่มไฮโซอีกครั้ง แล้วทำเสียงบางอย่างในลำคอ
ผู้หญิง...
- ผู้เขียน
