ลวงรักสาวน้อย

ตอนที่ 10 NC

หลังจากนั้นภารัณก็ถูกพนักงานที่คลับหามมาส่งที่ห้องพักที่เขาเปิดเอาไว้อย่างทุลักทุเล เพราะเขาดันอ้วกใส่พนักงานแถมยังโวยวายเพ้อเรื่องที่แฟนเก่าของเขากำลังจะแต่งาน จนเธอที่เดินตามมาถึงกับอายเลยที่เดียวกับพฤติกรรมการเมาของเขา ที่มันช่างแตกต่างจากหน้าตาและบุคลิกของเขาเวลาไม่เมาจริงๆ

“ปิ่น คุณรักมันทำไม ทำไมคุณไม่รักผม ทำไมคุณไม่กลับมาหาผม” ภารัณพูดออกมาอย่างเมามาย ขณะที่เขาถูกวางตัวลงบนที่นอนใหญ่แล้ว

“อ่อ คุณลูกค้าครับ คือพวกผมส่งแขกให้เรียบร้อยนะครับ นี่บัตรเคดิตของคุณผู้ชายครับ” พนักงานหนุ่มพูดไปก็เอียงหน้าหลบอ้วกของแขกที่เลอะอยู่ที่ไหล่

“ขอบคุณมากเลยนะคะ เดี๋ยวรอเอาทริปแปปนึงนะ” ปารารินพูดไปก็รับบัตรเคดิตของภารัณมา ก่อนจะหันกลับไปมองเขาแล้วเธอก็เข้าไปหยิบกระเป๋าเงินของเขาที่ซูกอยู่ในเสื้อสูทมา แล้วก็มองเงินสดในกร้เป๋าของเขาที่มีหนาปึก เธอก็หยิบออกมานับให้กับแล้วเอาให้พนักงานไปคนละสองพัน เพราะเธอคงไม่โง่เอาเงินตัวเองให้แน่ๆอ่ะ

“ขอบคุณครับ งั้นผมสองคนขอตัวก่อนนะครับ” พนักงานรับเงินไปก็เอ่ยขอบคุณ ก่อนจะทำท่าจะออกไป แต่ปารารินก็นึกขึ้นได้ว่าต้องเปลี่ยนชุดให้กับภารัณ เธอจึงเอ่ยเรียกพนักงานเอาไว้อีกครั้ง

“อ่อ เดี๋ยวๆค่ะ รบกวนช่วยจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขาก่อนได้ไหม เดี๋ยวฉันให้ทริปคุณสองคนเพิ่มคนละสองพันเลย” ปารารินพูออกไปพร้อมกับนับเงินในกระเป๋าของภารัณให้กับพนักงาน

“ผมว่าที่เหลือคุณลูกค้าจัดการกับแฟนเอาเองดีกว่านะครับ พวกผมเสื้อเลอะอ้วกกันแบบนี้คงเปลี่ยนให้ไม่ได้หรอกครับ ขอโทษทีนะครับคุณลูกค้า” พนักงานหนุ่มพูดบอกไป เพราะเขาและเพื่อนโดนลูกค้าคนนี้อ้วกใส่ทั้งสองคนเลย แล้วจะให้พวกเขาก้มๆเงยๆเปลี่ยนให้อีกคงไม่ไหว

“อ่อ โอเคๆค่ะ” ปารารินพูดแล้วเธอก็ยิ้มแห้งๆออกไป เมื่อภารัณสร้างวีรกรรมเอาไว้จนเธอกลายเป็นรับความอายนี้แทนเขา แถมยังต้องมาเป็นแฟนมโนให้เขาอีก

จากนั้นสองพนักงานก็พากันเดินออกไปจากห้อง ทำให้ปารารินอยู่ในห้องกับภารัณสองคน ปารารินก็ถอนหายใจออกมาแล้วมองภารัณพร้อมกับส่ายหัวไปมาอย่างเหนื่อยใจที่เธอต้องมาเจอกับเขาในวันนี้

“นี่มันวันซวยอะไรของฉันเนี่ย แฟนก็ไม่ใช่ ยังต้องมาดูแลอีก” ปารารินพูดบ่นออกไป ก่อนจะมองภารัณที่กำลังลุกขึ้นมานั่งแล้วเงยหน้ามามองเธอ

“อื้อ แม่ง โคตรร้อนเลย น้อง เร่งแอร์หน่อยสิ โรงแรมบ้าอะไรวะเนี่ย ร้อนชิบ” ภารัณพูดบ่นออกไปพร้อมกับเอามือถอดเสื้อของเขาออกอย่างรำคาญ

“น้องงั้นเหรอ ไอ้ขี้เก๊ก ฉันไม่ใช่คนใช้ของคุณนะ แล้วถอดแบบนั้นมันก็เลอะสิคุณ มานี่ฉันช่วย” ปารารินพูดออกไปอย่างหมั่นไส้ที่เขามาเรียกเธอว่าน้อง ก่อนจะทนเห็นเขาถอดเสื้อที่เลอะอ้วกนั่นอย่างทุทักทุเล จนมันจะเลอะใส่หน้าของเขาอยู่แล้ว เธอก็เลยเข้าไปช่วยเขาถอดเสื้อสูทนั้นออกไป

“อืม ปิ่น คุณกลิ่นตัวหอมจัง หื้ม อะไรมันนุ่มๆวะเนี่ย ดีชะมัดเลย” ภารัณพูดออกไป ก็หลับตาพริ้มอย่างเคลิบเคลิ้มกับลิ่นหอมๆที่เข้าจมูกของเขา ก่อนจะเอาหน้าถูกกับอะไรบางอย่างที่มันมาชิดกับหน้าของเขา แล้วเขาก็เอามือกอดเอาไว้แล้วมุดหน้าส่ายไปมาอย่างชอบใจ

“ว้าย ไอ้บ้า ปล่อยฉันนะ คุณจะทำอะไรเนี่ย เอาหน้าออกไปห่างๆหน้าอกของฉันนะคุณภารัณ อื้อ คุณ เมาแล้วอย่ามาทำตัวลามกแบบนี้นะ คุณ ฉันไม่ใช่แฟนเก่าของคุณนะ ออกไปสิ คุณภารัณ” ปารารินพูดออกไปอย่างตกใจ เมื่อภารัณเอามือมาโอบเอวของเธอไว้พร้อมกับเขาเอาหน้ามาซุกไซ้ถูกไถอย่างแนบชิด เธอจึงรีบเอามือผลักไหล่ของเขาเพื่อให้เอาหน้าออกให้ห่างจากหน้าอกของเธอ

“อ่าส์ อย่าดิ้นสิปิ่น ผมขอเล่นหน่อย เพี๊ยะ ก้นปิ่นนี่มันแน่นกว่าเมื่อก่อนอีกนะ อ่าส์ ผมคิดถึงคุณมากเลยรู้ไหม” ภารัณพูดบอกไป แล้วก็เลื่อนมือลงไปอย่างสำรวจกับรูปร่างส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างหื่นๆ ก่อนจะเอามือบีบก้นงอนใหญ่แล้วกัดฟันพูดออกไป เมื่อเขาคิดว่าสาวสวยคนนี้คือปิ่นแก้ว

“โอ๊ย คุณภารัณ ฉันเจ็บนะ คุณมาตีก้นฉันทำไมเนี่ย อ้ะ คุณ หยุดเดี๋ยวนี้ ฉันไม่ใช่คุณปิ่นเข้าใจไหม” ปารารินพูดออกไปแล้วก็พยายามขัดขืนเขา เมื่อเขากล้าเอามือมาตีก้นของเธอ เพราะคิดว่าเธอเป็นปิ่นแก้วแฟนของเขา

“ไม่ปิ่น ผมรักคุณนะ คุณต้องเป็นของผม ของผมคนเดียวเท่านั้น” ภารัณพูดไปก็เริ่มรุกมือบีบขย้ำก้นงอนแรงขึ้น ก่อนจะเอามือดึงรั้งชุดกระโปรงนั้นขึ้นแล้วลูบไล้ก้นงอนที่พร้อมกับเอามือดึงกางเกงชั้นในให้ดีดใส่ก้นของเธออย่างหื่นๆ

“อ้ะ ฉันไม่ใช่คุณปิ่น อ้ะ ถึงฉันจะชอบคุณก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมให้คุณทำแบบนี้กับฉันได้นะคุณภารัณ ฉันไม่ได้เป็นตัวแทนของแฟนเก่าคุณนะ หยุดสิ ” ปารารินพูดไปอย่างไม่ยอม เพราะตอนนี้เขากำลังคิดว่าเธอเป็นแฟนเก่าของเขาและเขากำลังเมาไม่ได้สติ เธอจะต้องรีบเรียกสติของเขา ก่อนที่เธอจะถูกเขาทำอะไรไปมากกว่านี้

“แม่ง แข็งไปทั้งแท่งแล้ว อ่าส์” ภารัณพูดออกไป เมื่อเขารู้ตัวว่าตอนนี้น้องชายของเขามันแข็งมาก เขาก็เอามือโอบรัดเอวบางไว้ ก่อนจะเอามือที่เล่นสนุกกับก้นของเธอมาปลดซิปกางเกงของตัวเอง แล้วงัดเอาท่อนเอ็นใหญ่ออกมาให้เป็นอิสระ

“อ้าย คุณภารัณ คุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ แข็งบ้าแข็งบออะไรของคุณเนี่ย เพี๊ยะ นี่ฉันปารารินนะ ไม่ใช่แฟนเก่าของคุณ เพี๊ยะ ปล่อยฉันได้แล้ว อื้อ” ปารารินก้มมองน้องชายของภารัณที่หัวเบ่งบานใหญ่อย่างกับหัวเห็ดโคนก็ถึงกับอึ้ง เพราะไม่เคยเห็นของจริงๆของผู้ชายอย่างนี้มาก่อน เธอก็รีบเอามือตีที่หน้าของภารัณอย่างแรง เพื่อเรียกสติของเขาที่กำลังเมามายให้หยุดการกระทำนี้

“ปาราริน” ภารัณที่ถูกตบหน้าก็พยายามเพ่งสายตามองผู้หญิงที่เขากำลังคิดว่าเป็นสาวที่เข้ามาหาเขาเมื่อกี้ก็ถึงกับชะงักไป

“ใช่ ฉันปาราริน ยัยเด็กแสบไง ไม่ใช่แฟนเก่าของคุณ ทีนี้ก็ปล่อยฉันแล้วออกไปห่างๆจากฉันเลยนะไอ้คนลามก พรึบ ” ปารารินพูดออกไปก็เอามือผลักอกของภารัณแล้วเธอก็ลุกขึ้นอย่างว่องไว ก่อนจะเอาหมอนปาไปใส่เขาเพื่อปิดท่อนเอ็นใหญ่ของเขาที่กำลังตั้งชูชัน

“คุณไม่ใช่ปิ่น” ภารัณพูดออกไปก็มองอย่างอึ้งๆ เมื่อเขาเริ่มจะมีสติขึ้นมาบ้างก็นิ่งไป แต่ทำไมเขาถึงรู้สึกร้อนรุ่มและต้องการเอาผู้หญิงคนนี้แบบนี้ กลิ่นตัวหอมๆกับหน้าอกนุ่มๆของเธอมันช่างเย้ายวนใจเขาจริงๆ

“แฟนเก่าคุณเขาจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงเล่า เขาก็อยู่กับคู่หมั้นของเขานู้นสิ เขากำลังจะแต่งงานไม่ใช่เหรอไง เขาจะมาสนใจอะไรคุณล่ะ” ปารารินพูดออกไปก็มองหน้าของภารัณที่พึ่งจะได้สติว่าเธอไม่ใช่ปิ่นแก้ว

“แล้วคุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” ภารัณถามออกไปด้วยเสียงกระเส่า เมื่อเขากำลังพยายามห้ามความคิดของตัวเองที่กำลังจินตนาการว่าถ้าปารารินมานอนใต้ร่างของเขาแล้วถูกเขาเอาแรงๆเธอจะเป็นยังไง เธอจะกล้าปากเก่งใส่เขาแบบนี้ไหม แค่คิดท่อนเอ็นของเขาก็แข็งดันสู้หมอนที่มันปกปิดมันอยู่ในตอนนี้

“ก็คุณจะถูกผู้หญิงมอมเหล้าแล้วพามาแบล็คเมล์ไง ฉันสงสารหรอกเลยช่วยคุณเอาไว้ ได้สติแล้วก็ดี งั้นก็ดูแลตัวเองไปก็แล้วกัน ฉันไม่อยากยุ่งกับคนลามกอย่างคุณแล้ว อย่าเจอกันเลย” ปารารินพูดไปก็รีบหันหลังไปหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเองที่วางเอาไว้ที่เก้าด้านข้างทันที เพราะเธอไม่สามารถอยู่ในห้องกับเขาอย่างนี้ได้อีกต่อไปแล้ว โชคดีที่เขาได้สติขึ้นมาบ้างไม่งั้นเธอเสร็จเขาแน่

“พรึบ ผมไม่ได้ต้องการให้คุณมาสงสารผม แล้วมันก็เป็นเพราะคุณ ถ้าคุณยอมตกลงแกล้งเป็นแฟนผมตั้งแต่วันนั้น ปิ่นก็คงยังไม่ตกลงแต่งงานกับไอ้คู่หมั้นนั่น ทั้งหมดมันเป็นเพราะคุณ อย่าหวังว่าคืนนี้คุณจะได้ออกไปจากห้องนี้ง่ายๆปาราริน” ภารัณเห็นปารารินกำลังจะเดินออกไปเขาก็รีบลุกขึ้นมาอย่างโซเซแล้วเขาไปจับตัวเธอไว้ไม่ให้ออกไป ก่อนจะกระซิบพูดบอกเธอด้วยเสียงกัดฟัน

“คุณจะทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะคุณภารัณ ทั้งหมดมันได้เป็นเพราะฉันสักหน่อย ทั้งหมดมันเป็นเพราะคุณปิ่นเขาไม่ได้รักคุณ เขารักคู่หมั้นของเขาเข้าใจไหม อื้อ ปล่อยฉันนะ อย่าทำตัวน่าสมเพชอย่างนี้นะคุณภารัณ ปล่อย” ปารารินพูดไปย่างไม่ยอมที่เขามาว่าเธอแบบนี้ ก่อนจะพยายามดิ้นอย่างแรง

“น่าสมเพชงั้นเหรอ หึ ปากเก่งจริงๆเลยนะ ผมอยากจะรู้จริงๆเลยว่าถ้าผมเอาเจ้าแท่งนี้เข้าออกในตัวของคุณแล้วคุณยังจะปากดีอย่างนี้อยู่ไหม พรึบ อ่าส์ นมใหญ่เต็มมือใช้ได้เลยนิปาราริน” ภารัณพูดออกไปด้วยอารมณ์พิศสวาทอย่างห้ามความต้องการของตัวเองไม่ได้แล้ว เพราะกลิ่นกายของเธอมันเย้ายวนให้เขาสัมผัสให้เขาสนุกกับตัวเธออย่างอดไมได้

จากนั้นภารัณก็เอาท่อนเอ็นถูกไถแทงเข้าที่ก้นของเธอ พร้อมกับเอามือข้างหนึ่งจับที่หน้าอกของเธอแล้วขย้ำอย่างชอบใจ ก่อนจะใช้มืออีกข้างไปจับที่เนินสาวของเธอแล้วเอามือกดเน้นที่ที่โหนกสาวของเธออย่างหื่นๆ

“อ้ะ คุณภารัณ คุณเมามากเกินไปแล้วนะ คุณรู้ตัวหรือเปล่า อ้ะ ซี๊ด อย่า ฉันขอร้อง ปล่อยฉันไปเถอะ อ้ะ” ปารารินพูดออกไปก็กัดริมฝีปากร้องครางออกมาเบาๆ เมื่อเขาบีบขย้ำหน้าอกของเธอพร้อมกับมืออีกข้างที่รุกเร้าที่ร่องสาวของเธอทั้งที่ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนกล้าทำอย่างนี้กับเธอมาก่อน

“ยังไม่ทันไรก็ยอมแพ้แล้วเหรอหึ อ่าส์ ดูเหมือนว่าคุณจะตอบสนองง่ายจังเลยนะปาราริน ชอบให้ผมเล่นกับหอยของคุณแบบนี้ล่ะสิ” ภารัณพูดออกไปก็กดเค้นคลึงที่ร่องสาวของเธอจนกางเกงในของเธอเปียกแฉะจนเขารู้สึกได้ ก่อนจะเอานิ้วแหวกกางเกงชั้นในของเธอเข้าไปแล้วบี้คลึงปุ่มเสียวของเธออย่างชอบใจ

ภารัณที่ทนกับความเสียวไม่ไหวก็เอาท่อนเอ็นสอดเข้าที่หว่างขาของเธอแล้วรับกับความแนบแน่นของซอกขานั้นอย่างเสียวกระสัน

“อื้อ ฉะ ฉันเสียว พะ พอแล้ว อ้ะ อ้ะ คุณภารัณ อย่า อื้อ” ปารารินร้องครางออกไปพร้อมกับเอนหัวซบที่ไหล่ของเขาแล้วก็ร้องครางอย่างเสียวๆ เมื่อมือของเขามัยกำลังทำให้เธอรู้สึกเสียวอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งเขาเอานิ้วแหวกเข้ามาบี้ที่ติ่งเสียวอย่างนี้แล้วเธอก็ยิ่งต้านทานเขาไม่ไหว

“ไม่นะ มันต้องไม่เป็นแบบนี้ ฉันจะใจง่ายยอมคุณแบบนี้ไม่ได้” ปารารินคิดเสริมในใจอย่างต่อต้านเขา เพราะเขากำลังเมาและถ้าเธอยอมมีอะไรกับเขาง่ายๆ เธอก็คงไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงใจง่ายคนหนึ่งที่ยอมพลีกายให้เขาทั้งที่รู้ว่าเขาเมาแบบนี้

“งับ” ปารารินหันหน้าไปกัดที่มือของภารัณที่กำลังบีบหน้าอกของเธออย่างแรง จนภารัณนั้นหยุดมือและการกระทำทั้งหมดของเขาทันที และมันก็ทำให้วริสาเป็นอิสระได้ในที่สุด

“โอ้ย ยัยเด็กแสบ มันเจ็บนะโว้ย” ภารัณพูดออกไปอย่างเจ็บๆก่อนจะมองหน้าของปารารินอย่างจดจ้อง แล้วคิดว่าเขาจะเอาคืนให้เธอเจ็บกว่าเขาเป็นตัว

“ฉันไม่มีวันยอมเสียให้ไอ้แกตัณหากลับอย่างคุณแน่” ปารารินพูดออกไปก็รีบวิ่งไปที่ประตูทันที เพราะถ้าเธอไม่รีบหนีตอนนี้ เธอเสร็จเขาแน่ๆ

“ไอ้แก่งั้นเหรอ ได้ งั้นมาดูกันว่าไอ้แก่อย่างผมจะจัดการเด็กปากดีอย่างคุณไม่ได้ปาราริน พรึบ คิดว่าจะหนีไปได้ง่ายๆงั้นเหรอ” ภารัณพูดไปพร้อมกับเดินตามปารารินไปอย่างโซเซเพราะเขานั้นยังเมาอยู่ แต่เขาก็ยังมีแรงมากพอที่จะจัดการกับเธอให้หายปากดีได้

“คุณภารัณ อื้อ ปล่อยนะ คุณจะทำอะไรเนี่ย อื้อ คุณภารัณ ปึก” ปารารินถูกภารัณกอดเอวเอาไว้ก่อนจะจะล้มลงไปกับเขาที่หน้าประตูจนเจ็บ ก่อนจะถูกเขาขึ้นมาคร่อมตัวแล้วเขามือสองข้างของเธอมาไว้ด้านข้างจนเธอขัดขืนเขาไม่ได้

“หึ มาทำให้ผมอยากแล้วคิดจะจากไปมันไม่ง่ายหรอกนะ คุณทำให้ผมเจ็บ เพราะฉะนั้นคุณต้องเจ็บกว่า กัดมือผมใช่ไหม ได้ ผมจะกัดหัวนมคุณให้ช้ำเลย ” ภารัณพูดออกไปด้วยสีหน้าหื่นๆ ก่อนจะเอามือรวบมือของปารารินเอาไว้แล้วใช้มืออีกข้างดึงรั้งชุดเดรสกระโปรงที่เธอใส่ขึ้นมา จนมันเลื่อนขึ้นมาถึงหน้าอกของเธอ เขาก็ดึงรั้งมันขึ้นไปถึงหัวของเธอเพื่อนจะถอดมัน แต่ก็เปลี่ยนใจเอาชุดนั้นมัดมือของปารารินเอาไว้แทน เธอจะได้หมดฤทธิ์สักที เพราะตอนนี้เขาอยากจะเอาเธอจะบ้าตายอยู่แล้ว

“คุณภารัณ ปล่อยฉันนะ คุณจะมัดมือฉันแบบนี้ไม่ได้นะ อื้อ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” ปารารินร้องไปก็พยายามดิ้นมือของตัวเองแต่มันก็ไม่เป็นผลเมื่อเขามัดมือแน่น ดูท่าวันนี้เธอคงไม่รอดจากผู้ชายคนนี้แล้ว ปารารินคิดไปอย่างรู้ชะตากรรมที่กำลังจะเกิดกับเธอ

“ปล่อยให้โง่น่ะสิ เด็กปากร้ายอย่างคุณน่ะมันต้องโดนทำโทษซะบ้าง อืม” ภารัณพูดไปก็เอามือสอดเข้าไปที่หลังของเธอแล้วก็ปลดตระขอชั้นในของเธอ ก่อนจะเลื่อนมันไปไว้บนหัวของเธอ ทำให้หน้าอกของเธอโชว์ต่อหน้าของเขา

ภารัณก็ไม่รอช้าเมื่อเขาได้เห็นยอดถันสีชมพูของเธอปาราริน มันยั่วตายั่วใจจนเขาก้มลงไปดูดเลียมันอย่างหื่นกระหาย พร้อมกับกัดทึ้งดูดมันอย่างมั่นเขี้ยวให้สมกับที่เธอได้กัดมือของเขา เขาก็กัดหัวนมของเธออย่างแรง

“โอ้ย ซี๊ด คุณภารัณ ฉันเจ็บ อย่ากัดแบบนั้น โอ๊ย โอ๊ย” ปารารินร้องออกไปก็ทำหน้าเจ็บๆ เมื่อถูกภารัณกัดที่หัวนมอย่างเจ็บแสบ แถมเขายังดูดเสียยอดถันของเธอแล้วใช้ลิ้นเลียดันจนมันแข็ง

“งั้นก็พูดให้เพราะๆ ไม่ใช่ปากเก่งใส่ผม ผมจะได้นุ่มนวลกับคุณ แผล็บ แผล็บ อ่าส์ จ๊วบ จ๊วบ” ภารัณพูดบอกเธอไปเขาก็ละเลงลิ้นกับหน้าอกใหญ่ทั้งสองข้างสลับกันไปมาจนมันเปียกไปด้วยน้ำลายของเขาไปหมด เขาก็จับเธอขาเขาแล้วแทรกตัวเข้าไปตรงหว่างขาของเธอ มันก็ทให้ท่อนเอ้นของเขามันไปชนกับกางเกงชั้นในที่เปียกแฉะของเธอ

“อ้ะ อ้ะ อื้อ คุณมันคนใจร้าย อ้ะ ฉันไม่น่าช่วยคุณเลย อือๆ อ้ะ ซี๊ด” ปารารินพูดออกไปก็น้ำตาไหลออกมา เพราะเธออุตส่าห์ช่วยเขาเอาไว้ แต่เขากลับมาทำกับเธออย่างนี้มันก็ทำให้เธอเสียใจมาก ถึงแม้ว่าเธอจะชอบเขา แต่เธอก็ไม่ได้หวังว่าจะมีอะไรกับเขาในสภาพนี้

ภารัณก็ดูดเลียหน้าอกของปารารินจนเป็นรอยแดงเป็นจ้ำๆ จนถึงต้นคอขาวๆของเธอ ภารัณก็มองแล้วยิ้มอย่างชอบใจ เพราะเขาไม่ได้มีเซ็กส์มานานแล้ว พอเขาเมาแล้วมีอารมณ์แบบนี้เขาก็ห้ามตัวเองไม่อยู่ ทำให้เขาเผลอรุนแรงกับเธอไปบ้าง โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าอารมณ์สวาทที่เขากำลังต้านทานไม่อยู่นั้นมันมาจากยาปลุกกำหนัดของสองสาวที่เขาได้ดื่มเข้าไปก่อนหน้านี้

จากนั้นภารัณก็เลื่อนตัวลงไปแล้วจับขาเรียกอ้าออกกว้าง แล้วเขาก็เอามือดึงกางเกงชั้นในของปารารินออกแล้วปาทิ้งไปด้านข้าง ก่อนจะมุดหน้าเข้าไปแลบลิ้นเลียร่องสาวที่เปียกเยิ้มของเธออย่างชอบใจ