ภารัณได้ยินปารารินพูดออกมาแบบนั้นก็รู้สึกผิดเพราะเขาก็ทำผิดกับเธอเรื่องนั้นจริงๆ แต่มันก็ไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้น และเขาก็ไม่ได้คิดจะกลับไปคืนดีกับปิ่นแก้ลว ทำไมปารารินถึงเอามาคิดจนอยากจะเลิกกับเขาได้ขนาดนี้ คิดเหรอว่าเขาจะยอมเลิกกับเธอง่ายๆ กว่าจะหาวิธีเอาเธอมาอยู่ในกรงทองของเขามันไม่ใช่ง่ายๆเลย เขาไม่มีวันยอมให้เธอเลิกกับเขาเด็ดขาด
“ฮ่าๆ ดี งั้นปรางไปเลิกกับผู้ชายคนนั้นเลย ไม่ต้องกลัว พี่จะดูแลจะปกป้องปรางเอง ฮ่าๆ” เจษฎาพูดออกไปแล้วก็หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ ก่อนจะเอามือโอบไหล่ของปารารินอย่างสนิทสนม
“ได้ค่ะ กลับไปกรุงเทพปรางจะเลิกกับเขาแน่นอน อื้อ ชนแก้ว” ปารารินพูดออกไปก็ยกแก้วขึ้นมารอชนกับเจษฏาอย่างชอบใจ
ภารัณเห็นผู้ชายคนนั้นพูดออกมาอย่างนั้นแล้วมันก็เอามือมาโอบกอดปารารินเขาก็ถึงกับมองอย่างอึ้งๆ ยิ่งได้ฟังคำตอบของปารารินที่ตอบไอ้หมอนี่ไปแล้ว มันก็ทำให้เขาไม่สามารถยืนมองได้อีกต่อไป
เ
