จากนั้นไม่นานภารัณก็พาปารารินมาที่รถของที่บ้านปารารินที่พวกเขาใช้ขับท่องเที่ยวในวันนี้ ก่อนที่จะมองดูลาดราวรอบๆอย่างไม่ไว้ใจ
“พี่ว่าตรงนี้ไม่น่าได้ เราไปหาที่ที่มันปลอดสายตาคนดีกว่า” ภารัณพูดบอกไป แล้วเขาก็ขับรถออกมาจากลานจอดรถที่ร้าน พร้อมกับหาทางเปลี่ยวๆที่มันสามารถจอดได้สักพัก
“งั้นเดี๋ยวปรางทำให้มันพร้อมเองค่ะ หึๆ ปรางยังทานไอติมไม่อิ่มเลย งั้นปรางคงต้องทานแท่งนี้แทนแล้วล่ะค่ะ” ปารารินพูดไปก็เอื้อมมือไปลูบคลำเป้ากางเกงของภารัณ ก่อนจะยิ้มออกไปแบบยั่วยวน
จากนั้นมือของปารารินก็ค่อยๆปลดซิปกางเกงของภารัณออกแล้วก็รูดซิปลงไป แล้วเธอก็งัดเอาท่อนเอ็นที่ยังไม่แข็งตัวของเขาออกมาเป็นอิสระ แล้วปารารินก็ชักรูดเบาๆจนมันแข็งตัว เธอก็ก้มลงไปดูดเลียมันอย่างรู้งาน
“อ่าส์ ปราง พี่โคตรเสียวเลย อื้อ ดูดแรงอีกเด็กดี อ่าส์ อมเข้าไปลึกๆเลย อ่าส์ ซี๊ด” ภารัณครางบอกไปก็กำพวงมาลัยรถแน่น ก่อนจะกัดริมฝีปากอย่า
