เวลาต่อมา... ฟุบบบ!! ฟุบบบบ!! เฮ!!!!! "เยส!!" ฉันกำมือและตีศอกไปข้างหลังเพื่อแสดงท่าทางดีใจเมื่อฉันสามารถนำทีมตีเสมอได้แล้วหลังจากที่ตามเกมอยู่หลายคะแนน "เยี่ยมมากทิวลิป!!ทุกคนลุยเลยนะ!!" อิ๋วตะโกนและโยนบอลไปข้างหน้าฉันเองก็รีบรับและเลี้ยงบอลวิ่งไปข้างหน้าไม่ว่าคู่แข่งจะขวางแค่ไหนฉันก็สามารถผ่านไปได้ด้วยดี พรึ่บ! และแจนก็มาขวางฉันเอาไว้ ปึก ๆ ๆ ๆ ฉันเลี้ยงบอลและพยายามสอดสายตาหาช่องว่างเพื่อผ่านแจนไปวันนี้จะเป็นการตัดสินของเราเพราะว่าหลังจากคงไม่มีการแข่งกันอีกแล้ว "มาตัดสินกันเถอะ" ฉันพูดกับแจนออกไป "เอาสิ...แต่ฉันบอกก่อนเลยนะว่าฉันจะไม่มีทางแพ้ทีมของฉันต้องชนะเท่านั้น" พรึ่บ!! แจนของมาแย่งฉันแต่ว่าฉันหลบทัน "ชัยชนะของเธอสำคัญฉันเข้าใจนะแต่ว่าของฉันเองก็สำคัญเหมือนกัน" ฉันผ่านแจนมาก่อนจะกระโดดเพื่อชู๊ตลูกบาสลงไปในห่วงตรงหน้า ปึก! แต่แจนไม่ยอมปล่อยผ่านฉันไปง่าย ๆ กระโดดแย่งบอลไปจาก