พอล้วงกระเป๋าเงินได้แล้ว ไอรีสก็สะบัดแขนให้พ้นจากมือใหญ่ที่จับกอบกุมต้นแขนของเธออยู่ พร้อมกับคลี่ยิ้มหวานโดยไม่ตอบคำถามของอีกฝ่ายที่ยังคงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“คุณ เป็นอะไรมากไหมครับ”
พยศเอ่ยถามเป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งเขาไม่มั่นใจว่าหญิงสาวคนนี้เข้าใจในคำถามของเขาหรือเปล่า เพราะหญิงสาวเอาแต่คลี่ยิ้มหวาน ก่อนจะเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้เขายืนงุนงงไม่ต่างจากไก่ตาแตก หลังจากได้เห็นรอยยิ้มหวานๆ ของเธอ
“สวยชะมัด”
พยศพึมพำกับตนเอง เชื่อแล้วว่าผู้หญิงรัสเซียนั้นสวยทุกคนดั่งคำเล่าลือจริงๆ ดูอย่างผู้หญิงคนเมื่อสักครู่ ยิ้มที ทำเอาหนุ่มๆ อย่างเขาถึงกับใจละลาย
“เฮ้อ...เสียดาย ไม่ทันได้ทำความรู้จักกันก็เดินหนีซะแล้ว”
พยศตะลึงกับรอยยิ้มหวานๆ ติดเอียงอายของหญิงสาวชาวรัสเซียที่เดินชนเขาเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา ต้องใช้เวลาเป็นนานกว่าจะรู้สึกตัวว่าตัวเองได้ยืนมองตามหญิงสาวจนลับสายตา ก่อนจะถอนหายใจ
