ตอนที่ 23 คนป่วย
ใกล้รุ่งเช้า มีพยาบาลเวรเข้ามาจดอาการแล้วก็ออกไป มิรินรู้สึกตัวเห็นลี่เฉินยังไม่ตื่น เธอจึงเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ
ก่อนเดินออกมานั่งอยู่ข้างๆเขา ลี่เฉินเองก็ตื่นแล้ว รู้สึกตัวตั้งแต่ได้ยินเสียงเธอเปิดประตูห้องน้ำ แต่ยังแกล้งทำเป็นไม่ตื่น
มิรินเห็นเขาหลับอยู่ เธอนั่งลงตรงเก้าอี้ข้างๆเตียงนอน ก่อนบ่นพึมพำ "คนอะไรไม่รู้จักดูแลตัวเองปล่อยจนป่วยขนาดนี้ "
ลี่เฉินลืมตาขึ้นมามองเธอ มิรินตกใจ
"นินทาหรอ"
"พูดตรงหน้าไม่ได้เรียกนินทานะ" มิรินแก้เก้อ
"แต่พูดตอนผมหลับตา" ลี่เฉินเถียง
“หลับตาแต่ก็แกล้งหลับนี่คะ" มิรินยังเถียงไม่ลดล่ะ ลี่เฉินเห็นเถียงสู้เธอไม่ได้ ก็คว้าข้อมือเธอมากุมไว้ซะอย่างงั้น มิรินใจเต้นแรงตาโตอีกครั้ง
"คุณทำบ้าอะไรของคุณอีกอ่ะ ปล่อยนะ"
มิรินกลัวลี่เฉินจะดึงเธอไปจูบอีกเหมือนเมื่อคืน อีกใจนี่ก็เช้าแล้วกลัวคนจะเข้ามาเห็น
ลี่เฉินเห็นมิริน ทำท่าตื่น
